Dinsdag 21 mei.

Om 8.45 uur moeten we in de bus stappen voor onze Istanbul tour, dus de wekker gaat om 6.30 uur. Tja, 2 douches dus…
In de stad stapt onze gids Hulia in. Zij heeft tot haar 15e in Nederland gewoond en spreekt het dus gewoon. Lekker makkelijk.
Wat doen we vandaag? Ik ga er niet over uitweiden, we bezoeken een moskee (dus schoenen uit en doekie om), lopen naar de stadsmuur waar de gids iets vertelt, stappen in de bus en rijden naar de koffiestop. Was niet gepland maar ja, zonder koffie kunnen we niet verder hè? Heerlijk in de schaduw, mooie winkeltjes ernaast en kijk…daar scoor ik een kerststalletje. Dan weer in de bus, door héél smalle straatjes en omhoog. Dan kan ie niet verder bij een haakse bocht, dus ff achteruit en heel steil de bocht om. Ik vind het zó eng, maar ik ben niet de enige.
Natuurlijk gaat het goed.
We lopen naar beneden langs een enorme begraafplaats. Hulia vertelt hier ook iets, veel jaartallen steeds. Beneden gekomen gaan we de wijk Eyup in, waar de orthodoxe moslims wonen. Bij de moskee zitten we op de trappen van de binnenhof en hier loopt bijna iedere vrouw zwaar gesluierd in zwart. We zien een jongetje als prins verkleed, inclusief puntige muilen. Hulia vertelt dat hij later op de dag besneden zal worden, en dat het dan de gewoonte is om hem als prins aan te kleden en rond te wandelen door de stad.

We zien veel mensen bij elkaar staan, voornamelijk mannen, zij zijn hier voor een begrafenis.
Wanneer we op het plein ergens in een restaurant iets eten met elkaar, zien we ze achter de kist lopen.

Wij hebben in het restaurant beneden iets aangewezen wat we willen (kebab van kip) en dat wordt dan later geserveerd. We zitten lekker boven bij het open raam.
We rekenen iets van 9 euro af!

We stappen weer in de bus en gaan de Grieks orthodoxe kerk bekijken. Veel goud.
Hierna weer even in de bus en dan op naar de Bulgaarse gietijzeren kerk. Deze mocht van de sultan alleen gebouwd worden als hij in één maand klaar was. Dus is hij gegoten en álles is van gietijzer. Maar je ziet daar nix van. Prachtige kerk, wit met goud van buiten, en mooi van binnen.
Nu weer even in de bus, en naar de boot. We varen 2 uur op de Bosporus! Leuke vergezichten, we varen onder de brug der martelaren door, die zo heet nadat hier 250 mensen zijn omgekomen tijdens de zg. staatsgreep van 2016.

Eenmaal aan wal lopen we nog even met elkaar naar de kruidenbazaar. We kopen wat zoetigheid, vijgen met walnoot erin, dadels met walnoot erin, een heel lekker rolletje met gehakte pistachenoten, abrikoosjes en studentenhaver.

De bus verschijnt om 18 uur, en we zijn allemaal moe. Uiteraard zitten we midden in de spits, we doen er 2x zo lang over en om 20.30 uur zijn we op de camping. Er is geen brood meer in de winkel dus ik kook rijst met een bonenschotel uit een zakje.
Schuin tegenover ons is een Engels stel gekomen, er staat ook al een Engels stel, dus de hele avond zit het te kwekken en te giebelen bij elkaar.
Om 23.45 loop ik erheen en vraag of het wat zachter kan. O sorry.
Alles verder stil!