Naar camping Slapic.

We staan op met zon. Gisteren hebben we besloten dat we vertrekken, de camping is er niet beter op geworden na vorig jaar. Weinig toiletten open, vies toilet, geen papier. Het kantoor gaat pas 1 mei open dus geen broodservice en ook geen leuke folders waardoor we vorig jaar langer bleven en nog een keer terugkwamen op de thuisroute. Jammer.
We rijden om 9.15 uur en al snel wordt het bewolkt. De reis verloopt goed met wisselvallig weer.
Bij de Kroatische grens worden onze paspoorten even ingekeken en kunnen we doorrijden. Dan tanken we, Freek betaalt met Visa en ziet dan dat er kuna’s gerekend zijn. Ik ben stomverbaasd, Kroatië heeft toch sinds 1 januari de euro? Maar es kijken bij de tol. En ja hoor, kuna’s.

Op de camping horen we dat de euro er nog niet is! We komen daar aan om 15.30 uur en het heeft al 10 dagen geregend. Het is niet koud, maar daar word je natuurlijk niet blij van. We staan me z’n allen op een rij op de verharde camperplaatsen om het gras te sparen. Dus allemaal op een kluit.
Het internet is gratis en voor alle toestellen 1 code. Hoera, dan kan ik weer Ruzzelen op de smartphone.
Tegen de avond wordt het droog en na de sperzieboontjes met zalm gaan we bij de rivier Mreznica kijken. Deze stroomt snel en is een meter hoger dan normaal. Maar in de winter heeft ie nog veel hoger gestaan en is een stukje van de (grote) camping onder gelopen. We zien een verdronken hertje liggen in het midden, tegen de bosjes aan. We lopen nog even richting dorp (Belavíci) waar nix te beleven is behalve een drukke kroeg en gaan dan terug, richting koffie.

Wanneer we naar het weerbericht kijken is het tot 8 mei overal droevig gesteld. Heel veel regen, en alleen in Jajce (onze volgende stop) is het ook koud. Verder valt de temperatuur wel mee.
We besluiten hier dan in elk geval 2 nachten te blijven, dan gaan we morgen Karlovac bekijken. En kuna’s pinnen.