Augsburg.

We worden wakker met zon. ‘s Morgens is het nog wel koud, maar de zon belooft in elk geval mooi weer. We gaan Augsburg bekijken, de oude binnenstad. Het is 10 min. met de auto en de campingbaas heeft uitgetekend hoe we gemakkelijk kunnen parkeren in de parkeergarage bij een enorm winkelcentrum.
Samen met de Tom vinden we het gemakkelijk en het is inderdaad een héél groot winkelcentrum van 4 verdiepingen.
Maar we laten ons niet verleiden en gaan op zoek naar de Altstad. Een minuutje of 10 lopen en dan zijn we er. Veel kerken en mooie gevels. In de oorlog heeft deze stad in februari 1944 flink te lijden gehad van geallieerde bombardementen. Maar het meeste is weer in de oude staat herbouwd.
We strijken neer op een zonnig terrasje voor een grote koffie. Zo, nu zijn we er klaar voor.

Wanneer we langs een kerk komen piepen we even naar binnen. Soms is dat een hele verrassing, zoals de Fuggerkapel, een evangelisch lutherse kerk die tégen en half in de grote katholieke St. Ulrich kathedraal gebouwd is. Een prachtig wit en crème plafond met prachtige reliëfs. Hierna ook een kijkje in de kathedraal die protserig aandoet door al het bladgoud.

We hebben gelezen over de heer Jakob Fugger die leefde van 1459-1525, een handelsman en bankier die erg rijk was (Jakob Fugger de Rijke)en in de de stad o.a. de eerste sociale woonwijk van de wereld stichtte, de Fuggerei. Deze werd in 1521 gesticht als woonwijk voor behoeftige burgers van Augsburg. De jaarlijkse kale huur is nog steeds de tegenwaarde van de “Rijnse Gulden (op dit moment € 0,88) en dagelijks 3 gebeden voor de oprichter en de familie Fugger.

Er zijn 140 woningen in 67 huizen en er leven momenteel 150 mensen. De meest prominente bewoner was meester-metselaar Franz Mozart, de overgrootvader van Wolfgang Amadeus Mozart.

Vanuit de straat ga je door een grote deur en daarachter ligt dan deze woonwijk. Bizar, zo midden in de stadsdrukte is dit een heel rustig wijkje met 8 rechte straten en 7 poorten. Een “stad in de stad” met een eigen kerkje, “stadsmuren en poorten”.

Het is prachtig weer en we voelen onze beentjes. Dus strijken we neer op een terras bij de bakker en eten een lekker broodje. Dan gaan we weer naar de auto, zodat we op de camping lekker in de zon kunnen zitten.

We denken na over de route van morgen en bekijken de kaart. Wanneer we niet zoveel tunnels willen (en met name de Karawankentunnel) kunnen we ook een andere route nemen en overnachten op de camping van vorig jaar die ons goed bevallen is. Dat gaan we doen!
Camping Almtal in Pettenbach.