Woensdag 10 mei, examen start.

Spannend, het is vandaag de start van de eindexamens.
3 van onze kleinzonen doen eraan mee, Rick heeft vorig jaar z’n Mavo gehaald.
Niels en Emiel doen Vwo en Mavo, en Tim Havo.
Dus bij Freek en Karin is het dubbel feest!
We ontbijten buiten in de zon, voor de eerste keer. De wind is weg.
En is gedraaid van Noord naar Zuid, vgl. het weerbericht.
Ik stuur de kleinzoons een sms om ze succes te wensen. Ze hebben mijn mail nog niet gezien.
We gaan vandaag op onze vouwfietsen langs de Rhône fietsen. In het kantoor hebben we een folder gekregen met een route. Een fietspad van Noord naar Zuid, van Genève naar de Middellandse Zee.
Het is prachtig fietsweer dus vooruit, nix uitstellen want straks waait het weer te hard, of regent het.
We kiezen de route van Viviers (nét in de Ardèche) naar Pierrelatte.
In Viviers doen we eerst een koffie.
Hierna parkeren we de auto naast de VVV, Freek zet de fietsen in elkaar en daar gaan we. Over de brug ( weer terug in de Drôme) en dan rechtsaf. 20 meter asfalt en dan opeens onverhard. Dat gaat ook nog 10 meter goed, maar dan worden het kuilen en grote stenen. Mooi om te mountainbiken, maar nix voor onze fietsjes. We rijden zo 5 minuten door maar keren dan om. Es kijken als we de andere kant opgaan, richting Montelimar.
En dat is een prachtig fietspad. We rijden langs de electriciteitscentrale van Montélimar en zien later de 3 koeltorens in de verte. Weten jullie nog, Freek en Lizette? Eentje met een meisje erop geschilderd. We voelen wel dat we meewind hebben dus vinden 12 km. lang genoeg. Een uur gefietst.
Op ons keerpunt eten we een broodje, kijkend naar het snel stromende water van de brede Rhône. De zon is intussen vertrokken. Dan rijden we dezelfde route terug. Oeps, het is wel een stuk harder gaan waaien zeg, en nu blijkt dat we ook meer stijgen dan op de heenweg. Maar we zijn stoere Hollanders, toch? En we zijn alweer eerder dan verwacht terug bij de auto. Bij elkaar 2 uur gefietst, mooi.
Nu hebben we een Mac. ijsje verdiend dus die tikken we in. En die weet Truus altijd feilloos te vinden! Hier kan ik ook weer even de what’s apps bekijken. En de jongens vragen hoe het gegaan is enz.
Op de camping kan ik niet inloggen op het internet met de smartphone. Irritant want what’s appen is juist nu zo makkelijk met de jongens. Nu moet ik maar vragen of ze willen mailen maar ja, dat is een stuk lastiger voor ze (hahaha).
Dus voor iedereen die dit leest: antwoord op je what’s app kan lang duren, mailen is geen probleem. Als iemand de gouden tip heeft, graag!