Woensdag 21 juni.

We vertrekken op ons gemakkie naar les Clorinthes. Komen daar rond 13.30 uur aan. Ook hier is het smoorheet. Plek onder de bomen, er zijn al heel veel mensen weg dus keus genoeg.
De kraan begeeft het, er komt geen water meer uit. Oeps, in de badkamer ook niet. Dan zal het toch het waterpompje zijn. Er kwam de laatste dagen nog nauwelijks water uit de keukenkraan…
Dan moet er nu iets gebeuren….34° in de caravan, maar helaas voor Freek.
Er moet een kroonsteentje komen, dus naar de Bricomarché. Eerst ff op internet de Franse vertaling opzoeken. Pierre couronne. Dus letterlijk vertaald. En nog een ander woord: Bornier. We schrijven het voor alle zekerheid op.
In de bouwmarkt: “Pierre couronne???” “Bornier???”
Freek legt uit dat je zo’n steentje hebt waar je de draden insteekt. In het Nederlands, met gebaren.
Herinner je de quiz met gebaren, en de zin: ”Klinkt als”…
De slimme bediende snapt het, en overhandigt ons een rijtje kroonsteentjes.
Hoe heten ze nou? Domino’s. Dat vergeten we ook nooit meer.
Freek gaat klussen, en moet halverwege een klemmetje hebben. Rond, en je kunt het aandraaien. De oude is helemaal verroest. Gelukkig is daar dan de handige buurman die z’n gereedschapstas opentrekt. En jawel hoor, bingo!
Het vocht loopt werkelijk in stralen van Freeks gezicht, maar de stroom is eraf dus de ventilator is geen optie.
Na een uur is de klus geklaard. Mán, ik heb nog nooit zo’n waterstraal gezien in deze caravan!
Dus helemaal blij.
’s Avonds eten we pizza in…de pizzeria.