Woensdag 4 mei.

Vannacht was het afwisselend droog en lichte regen. Steeds een verrassing als je wakker wordt. Schijnt de zon?
Helaas, vandaag ontbijten we binnen. Af en toe lichte tikjes op het caravandak.
Wow, m’n kuiten! Gisteren trappen gelopen en geklauterd…
Als we de voortent vandaag droog krijgen halen we die eraf en trekken we morgen weer verder. Zo niet, dan een volgende keer. We hebben geen haast.
Als we koffie hebben gezet komt Marianne vragen of we meelopen naar Biograd. Zij zijn fervente wandelaars, en we gaan mee. Eerst een bakkie, en de rest in de thermos.
Het is droog en de temperatuur is goed.
In Biograd doen we koffie met iets lekkers, en dan lopen we weer terug. Het is stikgezellig en Marianne (die andere) praat honderd uit. Zou het in de naam zitten??
Op de camping is alles droog, dus we pakken de voortent in. Ook is de zon verschenen.
Mara loopt over de camping. “Hé Marianne, ga je morgen weg? Welke fles moet ik je meegeven?”
We mogen kiezen uit wat er allemaal in de bar staat en het wordt een kersenlikeur.
Wanneer we ’s middags gaan afrekenen, staat er een plastic zak klaar met de fles likeur, een pot marmelade en een pot zoetzuur!
Nog een laatste keer naar de Lidl en tanken, en verder zitten we in de zon.
Hoera, we eten geen winterpeen maar Freek nodigt me uit om pepersteak te gaan eten. We hoorden van Sandra op de camping dat die zo heerlijk is bij restaurant Rea, en ze heeft nix te veel gezegd.
Het vlees is boterzacht, met veel gebakken aardappels, ook al zo lekker.
We kijken tv, de dodenherdenking op de Dam, en ik schrijf mijn verslagen.
Ik hoop nu eindelijk wat foto’s te kunnen plaatsen. Die heb ik betaald, maar dat duurt een week voor ze geïntegreerd zijn in mijn dagboek.
Helaas, nog steeds niet. Maar ff mailen naar de site.
Morgen vertrekken we naar het eiland Krk, de plaats Njivice. Ruim 4 uur rijden, dus goed te doen.