Naar Njivice op Krk.

Donderdag 5 mei. Hemelvaartsdag.

We staan op met bewolkt weer. En dat blijft zo tot we uitgezwaaid worden van camping Filip tegen 10 uur. Als we een half uur rijden zitten we weer in het Velebit gebergte waar we op de heenweg zulk vreselijk weer hebben gehad. Nu is het droog, maar weer mogen we maar 40 km/u rijden vanwege de wind die opeens om de rotsen opduikt. We rijden tussen de 40 en 60, en dat gaat best. Wel opletten. Verderop mogen we officieel 90, maar er is een rijbaan afgezet vanwege maaien in de middenberm en dus mogen we 60. De hoedjes staan kilometers en kilometers lang zonder dat er ook maar íets te zien is. We rijden achter een Duitser die precies 60 rijdt! Dus komt er een auto aanscheuren over de afgezette baan en rijdt de Duitser voorbij. Even later volgt degene die tussen ons en de Duitser zit. De temperatuur daalt van 15° naar 8° en het is heel zwaar bewolkt. We zitten ook hartstikke hoog, merken we wanneer we weer in de bewoonde wereld raken.
We rijden eerst richting Zagreb over de A1 en daarna via Senj de kustweg naar Krk.
De bergweg tussen de A1 en Senj is één grote bochtenpartij, met vooral dalingen. Heel langzaam stijgt de temperatuur, maar blijft voorlopig op 13° steken.
Even voorbij Senj maken we een stop, het is dan zo rond 12.30 uur. Bij restaurant Marina kunnen we goed parkeren, en we besluiten dat het wel zo makkelijk is om daar ook maar iets te eten.
Zo gezegd, zo gedaan. We besluiten met een koffie, die wel € 1,40 per stuk kost! Zo hé, dat is de duurste koffie in lange tijd…
Terwijl we naar de caravan lopen zie ik dat het dakluikje van de badkamer wel erg uitsteekt. En ja hoor, het staat open! Dat hebben we wel es vaker gehad, wie weet komt het door de hobbelige weg.
We doen het weer dicht en het blijft ook dicht.
Wanneer we vertrekken moeten we nog ruim een uur rijden. De weg is bochtig maar goed te doen. Weer es iets anders dan alleen maar grote weg.
Om op het eiland Krk te komen moeten we over de tolbrug. En dan is het eigenlijk één rechte weg, met overal camping aanduidingen. We vinden de camping met gemak.
Intussen is het 20° geworden. Heerlijk.
We melden ons en moeten dan meteen zeggen hoe lang we blijven.
Tja, misschien 1 nacht, of een week, of 10 dagen.
“Wilt u dan eerst kijken?” Ja, dat is wel handig. De camping heeft ruime plaatsen en er is plenty plek.
We kiezen een plek waar aardig wat schaduw is, maar ook wat zon. En de plaatsen rondom ons kunnen we gebruiken als we nog meer in de zon willen zitten. Zolang we geen buren krijgen, uiteraard. Maar voorlopig staan we een aardig stukje bij iedereen vandaan.

Als we geïnstalleerd zijn gaat Freek stoeien met de tv schotel. O kijk, daarom staan de meeste mensen daarginds in de zon. Geen bomen die je ontvangst blokkeren.
Maar op een gegeven moment lukt het toch. Hoera, het hele spul werkt na 2 jaar prutsen.
De schotel staat royaal op de plaats naast ons, daar moeten dan maar geen kampeerders komen haha.
We gaan nog even bij de zee kijken. Er is een smal kiezelstrand, maar verderop is het misschien breder. Maakt ons niet uit, we liggen daar toch niet. Wie weet kunnen we hier een keertje zwemmen. Moet het nog wel ff warmer worden. In Nederland is het deze week in elk geval warmer dan hier.