Dinsdag 5 mei.

Het was een onrustige nacht. Het ging flink tekeer en we lagen te schudden in onze bedjes.
Bij het wakker worden is de wind een heel stuk minder, gelukkig.
Het is bewolkt met een flauw zonnetje, en het zou 19° moeten worden.
Op het terras beneden is het een bende door de storm.
We vouwen de tent netjes op, drinken koffie en gaan dan een tocht maken in deze prachtige streek. We zitten in het nationale park, de sierra de Albarracin.
We rijden een route die ons bij het monument van de Taag moet brengen. Volgens mij zijn we daar wel es geweest. Het is een prachtige tocht, foto’s kunnen het niet vertellen. We rijden via Griegos naar Tramacastilla en dan langs Royuela naar Guadalaviar. De uitzichten en de diepten in de bergen, fantastisch. In het begin verrassen we een kudde van zo’n 9 herten die staan te grazen op een weide langs de weg. En zij verrassen ons ook, dus vóór ik m’n camera te pakken heb zijn ze weg. We rijden door een fantastische bergkloof. Soms stappen we even uit om iets te bekijken, en zo komen we bij de waterval van Calomarde. We dalen naar de diepte waar verderop allerlei bordjes staan bij medicinale kruiden.
Nu gaan we ergens eten. We komen in Calomarde, maar daar is de bar dicht. We vragen of we ergens kunnen eten, nee, in Frias de Albarracin, 10 km. verderop. Ok, dat ligt op de route dus nog even verder.
En daar eten we een heerlijk dagmenu. In restaurante El Meson del alto Tajo. Alles is vers gemaakt. Als voorgerecht heeft Freek een stuk soort paté van groente. Met chocosaus op de sla en als versiering!
Ik kies voor migas. In Portugal was het nix, maar ik weet dat het heel lekker kan zijn. En dat is het ook. En als ik ernaar vraag is het tóch brood. Heel fijn gemalen (ik denk altijd dat het een soort couscous is) en van alles erdoorheen. Maar het vult wel behoorlijk.
Ons hoofdgerecht is forel. We krijgen elk een flinke vis, en in z’n buik zit een plakje ham en wat gehakte noten. Met een sliertje sla erbij.
We kiezen voor koffie als toetje en rekenen € 26,- af.
We kunnen niet met Visa betalen want intussen is de stroom uitgevallen. Ze zijn ergens aan het werk in een straat, begrijpen we.
Hierna gaat de tocht weer verder. Af en toe piept de zon tevoorschijn, maar de temperatuur hangt tussen de 14° en 17°. Mooi weer voor een tochtje.
Bij het monument van de Taag herken ik het onmiddellijk. Er is een vijver waar het stikt van de kikkers. Daarom heb ik een filmpje gemaakt voor het geluid! De kikkers zelf zie je haast niet, wel in het echie.
We zien onderweg nog een eekhoorn over de weg sprinten, en tussen de bomen kijkt een hert ons aan. Als we stoppen, rent hij weg. Dan blijft ie even staan, kijkt om en als we er nog staan, rent ie weer een stukje verder. En zo nog een keer.
In het dorp rijden we langs de bakker. Maar die is dicht, want het is pas 16.15 uur. Zal wel tot 17 uur siësta hebben.
Op de camping kunnen we nog even buiten zitten. Maar het gaat wel weer harder waaien. Morgen gaan we een ander tochtje doen, en dan ws. donderdag weer verder.
En hoera, er is voetbal en Freek kan kijken in het cafetaria. Juventus-Real Madrid.
Kan ik mooi m’n dagboek bijwerken.