Maandag 20 januari

Helderblauwe lucht, maar koud. Harde wind. Ik draai een was en als die hangt trekken we er op uit. Een tochtje via een binnenweg (Hermans idee!) naar Alozaina, en dan verder naar Casarabonela en via Pizarra weer terug.
De weg loopt tussen de heuvels door en net als gisteren zien we weer de besneeuwde bergtoppen van de Sierra de las Nieves. Leuke uitzichten en in de verte zien we Alozaina als een witte postzegel liggen. We zetten Truus aan om de weg naar het volgende dorp te vinden, we rijden vrij steil omhoog en dan zien we het niet meer. En Truus dus ook niet. Ik vraag de weg en met de wegenkaart in de hand wijst een vriendelijke Spanjaard hoe we moeten rijden. Via een vreselijke bergweg aan de buitenkant langs het dorp, ik stap uit en loop naar boven om te kijken of we daar verder kunnen.
Daar zie ik ook gelijk waar de gewone weg loopt, dus waar we heen moeten. Ik wenk Freek en die komt al butsend en hobbelend naar boven. Ik stap weer in en we zakken af. Scherp naar rechts, schuin (oe, eè, woe) en dan een stukje verhard. Nog zo’n 100 meter naar de weg, maar dan is er weer een onverharde helling. Moeten we….? Kunnen we…?
Ik stap weer uit en loop voor. Ja, hier moeten we door. Freek geeft gas en hèhè, we zitten op de gewone weg.

Mooie rit naar Casarabonela, dat hoog ligt. En daarom zetten we de auto lekker beneden neer. Haha, er loopt een prima weg naar het dorp, zien we al lopend. Maar goed, dan hebben we onze beweging ook weer. We vinden de pastelaría waar we koffie drinken met een lekker notencake ding. Ook hier allemaal mannen, net als in de bar overal. Het is te koud om buiten te staan kletsen.

In de zon is het lekker, maar in de schaduw kun je je jas en sjaal best hebben.
We lopen weer naar de auto, alle dorpen zijn eigenlijk hetzelfde. Nix te beleven.

We zullen proberen in Piazarra tapas te scoren of zoiets. Maar in het dorp vinden we echt helemaal nix. Dus weer naar de auto en we gaan naar huis. Dicht bij Coín eten we een dagmenu bij restaurant Los Arcos. Het 3 gangen dagmenu, veel keus uit gerechten, voor…€ 7,50 pp. We verwachten er niet veel van, maar we eten gewoon lekker. Een avocadosalade voor mij, Freek een Griekse salade.
Een spies met varkensvlees voor mij, Freek zwaardvis. Allebei met friet. En ook nog van alles toe maar wij nemen koffie. We drinken een bier en een wijn en dat blijkt dan óók nog bij de prijs in te zijn. Dus we eten gewoon met z’n 2-en voor € 15!!! We kopen dan ook nog maar een groot net sinaasappels voor € 3.

De ober spreekt alleen maar Spaans, en de kaart is op de ene kant Spaans en op de andere kant Engels. Maar de volgorde van de gerechten is niet aan beide kanten gelijk. Dus als Freek de Griekse salade aan de Engelse kant aanwijst gaan we allemaal zoeken waar dat op de Spaanse kant staat. Lachen. En Freek krijgt z’n warme eten minúten eerder dan ik. Dat is dan wel minder gezellig.
Maar goed, als we ons buikje rond gegeten hebben doen we nog boodschappen bij de Dia. Nog ff tanken en dan gaan we naar huis.
Daar zijn nieuwe buren gekomen in het huisje naast ons, zodat alle huisjes nu bezet zijn. Ook met hun eigen Nederlandse auto, net als de andere 2 buren. En ook met een hond(je) zoals de andere 2 buren. Een keffertje. Dus nu horen we in stereo blaffen zo nu en dan.