Zondag 19 januari

Bewolkt met zon, harde wind. We bezoeken de rommelmarkt die in Coín gehouden wordt op een overdekte parkeerplaats. Het is een joekel van een markt met de meest uiteenlopende zaken.
Het lijkt soms wel of mensen al hun overtollige spullen hier op een kleedje op een hoop gegooid hebben. Van alles door elkaar, maar soms ook nieuwe spullen.
Heel veel opladers en afstandsbedieningen, ja noem het verder maar op, het is er.

Na een uurtje hebben we het wel gezien en willen op een terras in de zon zitten. Maar de meesten zijn dicht dus tuffen we naar huis.

Na de lunch rijden we richting Istán want daar is een stuwmeer (El embalse de la Concepción) en dat willen we wel es zien. En daar is ook de Refugio de Juanar waar wandelingen uitgezet zijn.
We moeten eerst naar het zuiden naar Marbella, dan een stukje naar het westen en dan weer omhoog naar Istán. We rijden dus een flink stuk om, maar ja, de bergen…

Maar wanneer we even voorbij Monda zijn zien we een bord dat je rechtsaf kunt naar de Refugio. Dat is een restaurant/hotel.
Deze route staat niet op onze kaart. Maar het scheelt nogal wat kilometers dus we pakken hem. Het is een leuke bergweg die steed s hoger voert.
Uiteindelijk parkeren we de auto bij de Refugio en volgen het bordje Mirador. Er staat geen afstand bij. Na een kleine 10 minuten aardig klimmen zien we allerlei bordjes voor wandelingen. Dan blijkt de Mirador op 1,5 km. te liggen. De zon schijnt dus wie doet ons wat. Kouwe wind, dus jas en sjaal goed dicht en dáár gaan we.
We klimmen nog best een stuk, maar geleidelijk aan dus het is goed te doen over een brede rotsweg. En zo te zien is dit een echt zondags familie uitje.

Eenmaal bij de Mirador staat er geen hoogte aangegeven maar we zijn behoorlijk hoog. Het uitzicht is prachtig. Vóór ons ligt Marbella aan onze voeten en de zéé. Glad en blauw met een paar bootjes en de zon spiegelend op het water.

Terug is het warmer met de zon in onze ruggen en de wind nog maar af en toe tegen. We zien brem die bijna bloeit en veel olijvenbomen.

Bij de auto is het tijd voor een drankje. Dat nuttigen we in de Refugio.
En dan rijden we voldaan richting Coín, waar we met behulp van Truus het postkantoor vinden en dus ook de brievenbus voor de kaart voor Erik. Onderweg zien we sneeuw op de bergen liggen hoog in de Sierra de las Nieves (Sneeuwgebergte vrij vertaald). Die sneeuw lag er vorige week nog niet.

Dit was weer een leuk tochtje. En ’s avonds Ajax-PSV wat ook nog leuk is (voor Freek dan).
Op het pad bij ons huisje stranden we op een kudde schapen.