Zaterdag 11 mei.

Luie dag. Grijs weer. Vanmorgen vroeg wakker omdat er om 7.15 uur een paar kerels in het restaurant weer tegen elkaar zitten te schreeuwen. Later ff gaan kijken in de hoofdstraat, maar er lopen zoveel mensen dat we het meteen gezien hebben. Kraampjes met kleren en allerlei ander spul, de aardbeien lijken ons wel wat en we kopen 2 doosjes. We bedenken dat we ook morgen kunnen vertrekken, want we zijn hier wel uitgekeken. Dus zoeken we op internet naar allerlei campings in de buurt van Dubrovnik, en we zoeken er 2 uit.
’s Avonds gaan we eten bij de bron van de Buna, in restaurant Vrelo. Prima restaurant, lekker weer forel met een boerensalade. Vriendelijk ober. En behoorlijk wat gasten, want het ligt tegenover het derwisj huis waar vandaag het feest om te doen is. Men is zo hier en daar bezig de kraampjes op te ruimen (om 20 uur) dus we denken dat we er morgen gewoon door kunnen.
Bij thuiskomst nodigen we de campingbaas uit voor een drankje. Hij zit de hele dag op de camping dus denken we dat ie dat wel gezellig vindt. Hij zit weer behoorlijk op z’n praatstoel, en wij vinden dat wel leuk en interessant. Hij is 43 jaar, maar daar heeft Freek jr. een bayface bij. Deze man heeft een echt zorgenkoppie, maar hij heeft dan ook wel het nodige meegemaakt.
Het treft ons dat zowel Lola als hij zo graag willen dat het toerisme wat sneller en beter opgestart wordt. Ze willen allebei zó graag dat hun land er weer bovenop komt!
Om 22 uur gaan we naar binnen omdat het te koud wordt, en dan begint het wat te onweren.