Tochtje naar klooster, Poticelj en waterval.

Het is een stralende dag en we gaan wat dingen in de omgeving bekijken.
Wanneer we door het dorp rijden zien we dat er al stalletjes worden opgebouwd. Voor morgen. We komen eerst in Zitomislice waar een orthodox klooster staat uit de 16e eeuw. Het is niet groot, maar is een cultureel monument, gebouwd in de 16e eeuw. Het gedeelte met de iconen wordt voor ons geopend. Het is mooi, maar je ziet wel dat de iconen niet oud zijn. Na 1995 is dit hele spul opnieuw opgebouwd. Wanneer we weer weggaan moeten we een donkerrood geverfd ei uit de mand meenemen. De “sleutelman” spreekt nauwelijks Engels, en als ik vraag of dit een blessing is, knikt hij en zegt: “Blessing”. Dus nu zijn we gezegend. We vragen het later na op de camping, en o ja, natuurlijk, vorige week was het orthodox Pasen.
Wanneer we de trap aflopen arriveert er een bus met schoolkinderen.
We stappen weer in de auto en na 10 minuten zijn we bij Pocitelj. Een stad uit de middeleeuwen in de Neretva vallei. Deze grote rivier duikt overal op. Poticelj is een waardevol cultureel en historisch monument in Bosnië en Herzegovina.
Eerst nu maar es koffie bij de parkeerplaats. Bij een net motel, 2 koffie met een glas water, € 1,- Nu hoeft onze vakantie niet van de armen, maar het is toch wel heel leuk om zo ergens iets te drinken. Daar zijn we thuis dus mee gestopt omdat het zo idioot duur is.
We lopen over de hobbelkeitjes (als in Mostar) de oude stad binnen. Weer het nodige toeristische spul, en we lopen de trappen op. Bovenaan staat een fort en daarvandaan heb je een prachtig uitzicht. Freek klimt nog hoger tot bovenin de toren en maakt vandaar ook een paar kiekjes.
We lopen langs de moskee en kijken in wat straatjes.
Dan gaan we naar de Kravice waterval, die slecht aangegeven staat. We komen bij een stroomversnelling met tekenen van mensen dus we denken eerst dat dit het is. Maar als we goed lezen, moet de waterval 25 mtr. hoog zijn. Dus zetten we Truus erop met de coördinaten, maar we komen ergens bovenin een dorpje uit, en de oude man die we naar Kravice vragen, begrijpt ons niet.
Het is intussen 27° en we gaan lekker weer terug. Onderweg een colaatje om niet uit te drogen (water in de bagageruimte) en we zijn rond 14 uur terug bij de caravan. We zeggen niet tegen de campingbaas dat we de waterval niet konden vinden, we vinden onszelf erg stom, maar hadden ook geen zin om verder te zoeken. Wel vaker een waterval gezien, tenslotte.
Aan de overkant gaan we de vleesschotel eten die we eerder op de kaart gezien hadden. Mwa, een mixed grill maar net niet verbrand en het vlees bovenop de patat gelegd, dus die is zo vet als blubber. De boerensalade is lekker, tomaat en komkommer met een beetje zurige kaas eroverheen geraspt. We zitten heerlijk aan het waterkantje onder de parasol.
’s Avonds is er harde muziek van een zangeres uit het dorp. De mensen beginnen al toe te stromen ivm. het moslimfeest morgen (zaterdag), bij het derwisjhuis. We gaan ook maar es een kijkje nemen, het is ongeveer 22.30. De terrassen zitten vol en overal staan tentjes iets te braden en bakken. Een man met ballonnen, suikerspinnen, speelgoedkramen etc. What’s new? Veel kraampjes staan nog leeg, die worden morgen ongetwijfeld bemand. Met fruit etc. Voor iedereen is dit een jaarlijkse mogelijkheid iets te verdienen. Hele gezinnen slenteren hier rond en we kunnen ons voorstellen dat het hier morgen propvol zal zijn. Er worden zo’n 30.000 mensen verwacht! Onze nette campingbaas maakt zich nu al kwaad over de troep die zondagmorgen op straat zal liggen en niet onmiddellijk opgeruimd wordt!
Hij heeft ons van tevoren gewaarschuwd dat we weg konden tot vanmorgen, vanwege de standjes en de horde mensen. Daarom blijven we tot maandag.
We staan alleen en de baas houdt het hek gesloten zodat er geen onbedoelde mensen op de camping komen. We nemen een sleutel mee.