Naar Kroätie

We vertrekken met prachtig weer. De campingbaas staat bij de steile uitgang om eventueel verkeer tegen te houden, en met een vaartje zeilen we de camping af. De route is prachtig, door de bergen, één lange weg van ruim 100 km.
Wat is Bosnië toch een práchtig land. Wel klimmen en dalen, en natuurlijk veel bochten. Wanneer we iets over de helft zijn verschijnen er donkere wolken boven de bergen, en uiteindelijk barst een waar noodweer los. We minderen vaart, de regen wordt minder en het onweer verdwijnt, maar het blijft flink regenen.
We vertrokken met 21° en nu is het 13°! Ja zeg, dáárvoor gaan we natuurlijk niet naar de kust! We tanken met ons laatste Bosnische geld en willen bij het benzinestation een broodje eten of kopen. Maar dat is er niet. Er tegenover is een restaurant, dus duiken we daar maar in, want het is intussen 13.30 uur, dus we lusten wel weer wat. We krijgen een Engelse kaart, en ja hoor, gegrilde forel, we nemen het lekker weer, met patat. Wanneer we een half uur gewacht hebben komt de ober excuses maken en zegt dat het nog 5 minuten duurt. Na 10 minuten ga ik zeggen dat ik dit niet normaal vind en dat we al 3 kwartier zitten te wachten. Ja, sorry, sorry, nog 2 minuten. Dan komt jij ons een drankje van het huis aanbieden en daarna arriveert de vis. Weer heel lekker, met een sausje (apart) van olie met stukjes knoflook erbij. Ieder 2 vissen, 1 cola en 1 water …€ 12,70.
Bovenin de bergen is de grens met Kroatië. Paspoorten, groene kaart van auto en caravan en rijbewijs. Zóveel hoefden we nog niet eerder te laten zien. Na een stempel krijgen we alles weer terug en kunnen we door.
De eerste camping die we bedacht hebben blijkt een donker grasveld met bomen. Het ziet er door de regen natuurlijk ook niet vrolijk uit, maar we gaan verder kijken. De volgende is helemáál nix. Geen levend wezen te bekennen, en 2 campers of caravans. Deze had ik eigenlijk als favoriet uitgezocht, maar soms ziet het er in werkelijkheid toch heel anders uit. Dan nummer 3 maar proberen, camping Kate, en ja hoor, dit is ‘em dan. Niet zo veel bomen en wat meer bevolkt. In de stromende regen zetten we de caravan goed. Het is nu 16 uur en het kantoor gaat om 17 uur open. Dan melden we ons aan, en gaan daarna een heleboel traptreden af om naar de zee te kijken. Daarna ook alle treden weer óp, en dan nestelen we ons met boek op de bank.