Camping Waldes Ruhe

En ja hoor, gisteren in Ulm eerst de kathedraal bekeken, een gigantische lengte, en daarna de toren beklommen. Je kunt steeds naar buiten kijken en zo de stad kleiner zien worden. Het wentelt als een gek, maar gelukkig is er een andere trap voor de dalende bezoekers zodat je rustig kunt doorlopen. Maar met mijn lichtelijke hoogtevrees waren de laatste meters toch wel eng. Het is niet te verklaren waar je dan bang voor bent, dat de boel onder je voeten instort of dat je valt of... Nou ja, we waren op de 2e omgang en toen bleek er in het midden nóg een héél smal trappetje te zijn (achteraf van 170 treden) maar dat was voor mij teveel van het goede dus dat heeft Freek alléén gepresteerd. Genoeg is genoeg, was op dat moment mijn credo. En dat moet het eigenlijk altijd zijn, toch? Het uitzicht was inderdaad magnifiek, en het weer was prachtig.
Eenmaal terug op aarde hebben we een heerlijk broodje gegeten en in de warme zon gezeten en zijn toen langzaam weer naar de auto terug gegaan. We besloten en passant meteen die andere grot mee te pakken, maar die bleek bij aankomst pas op 15 mei open te gaan. Tja, voorseizoen. Dus besloten we 's avonds om de volgende dag te vertrekken naar de camping waar we nu zijn en waar we minstens 3 dagen willen blijven. Maar het kan maar zó een week worden. Internet ín de caravan, en Nordic Walking routes bij de vleet. Een gezellig dorp met alles te koop op loopafstand en een heerlijke bakker!! Voor vanavond staan de taartjes al klaar. Tja, als je zoveel gaat lopen moet je wél in een goeie conditie zijn, nietwaar?
Zo, voor vandaag is het weer genoeg, allemaal weer de groeten.