Woensdag 7 juni. Naar Les Arches.

In anderhalf uur rijden we naar camping Les Arches in St. Jean le Centenier, bij Villeneuve- de- Berg.
Het waait flink, maar we hebben er geen last van.
We hebben voor 14 dagen besproken. Plaats 61. We krijgen een bonnetje voor een welkomstdrankje bij de bar. Leuk.
Het is alweer drukker op de camping dan toen we hier vorige week een plaats uitzochten. En helaas is de plek vóór ons, waarvan we dachten dat niemand daar zou gaan staan, óók bezet.
We staan ahw met z’n 2-en op een veldje, en een laantje achter ons.
In een rechte lijn staan we met 5 caravans, en 5 honden!!
We hebben een klein kefhondje achter ons, fijn.
We rommelen een beetje vóór de caravan goed staat, en er verschijnt een buurvrouw die wel even aanwijzingen zal geven. “Duwen, nóóit trekken”. En als we met de waterpas bezig zijn: “Ja, zo staat ie goed”. Gelukkig verdwijnt ze hierna en blijkt ze een eindje verderop in het laantje te zitten, dus we hebben er verder geen last meer van! Veel mensen komen hier al jaren, en dat merk je dan aan zoiets. Hebben overal verstand van.
Als we een beetje geïnstalleerd zijn, gaan we de voortent eraan zetten, tenminste, dat willen we gaan doen. Freek heeft het spul al gepakt wanneer de echtgenoot van de bemoei-dame verschijnt.
“Je kunt je tent er wel aan gaan zetten, maar de mistral komt eraan en je staat vol op de wind, dus….Ja, je moet het zelf weten natuurlijk.” Grrr, wat doen we nu? We willen ook niet dat hij gelijk krijgt en morgen in z’n vuistje lacht. Op een vraag van een buurvrouw hoor ik hem zeggen dat de mistral al begonnen is…
We zetten het kleine luifeltje eraan, dat kun je er in een mum van tijd afhalen als de nood aan de man is.

’s Avonds blijkt het restaurant op de camping gesloten te zijn. We krijgen bij de receptie een lijst met restaurants. Dat is service.
We zoeken er eentje uit, Chez Martin, en ik reserveer via internet. Prompt gaat m’n mobiel. Ja hoor, een Française! De chef doet iets in het ziekenhuis dus vanavond kan helaas niet doorgaan.
Dan horen we van Saskia en Jan, onze buren, dat er een routier in de buurt is.
Die gaan we dan maar es proberen.
Het eten is goed, maar we zitten in een soort ommuurd en overdekt terras, waar het gruwelijk waait.
Als dessert kunnen we kiezen tussen ijs en fromage, wij kiezen het laatste.
Er wordt een groot bord met 5 soorten kazen op ons tafeltje gezet. We proeven er van, lekker.
’s Avonds koelt het flink af en zitten we binnen. Heerlijk met de beentjes rechtuit.