Naar de ferry.

We worden wakker met een heerlijk zonnetje. Als we naar de douche lopen zien we konijntjes zitten. Zo mak als wat. Later zitten ze ook bij onze caravan. We gaan op weg naar de haven en proberen toch deze keer een beetje onze voorganger in het oog te houden want het lijkt wat ingewikkeld. Het gaat allemaal goed tot aan het begin van de haven. Daar kun je kiezen en de hele caravansliert voor ons gaat rechtdoor en komt tot stilstand. Wij zien dan een bord dat we volgens ons moeten volgen (port) en kunnen nog nét de draai ernaar toe maken. Daar staat Willy al te wenken en we sluiten aan op de kade waar al een hele rij auto's en caravans staan. Hier wachten we een hele tijd (het is rond 11 uur en we zullen om 14.00 uur varen.)Het is best gezellig zo met z'n allen en omdat het mooi weer is genieten we van de zon en het uitzicht. Vlak bij ons wordt een schip geladen. Het is een gek gezicht de vrachtauto's die van dichtbij toch behoorlijk aan de maat zijn, nu als een speelgoedauto in de buik van het schip te zien verdwijnen. Wij varen met de Ikarus, van de Minoan Line. Wat een bakbeest! Het inschepen gaat goed. Veel herrie. We wachten met het naar boven rijden tot we geen caravan meer zien staan, want als je op de vrij steile oprij helling blijft hangen kom je haast niet meer naar boven. Daar zijn we tijdens de routebespreking voor gewaarschuwd. Dus als de man beneden zegt: "Rijden maar" en jij ziet nog een caravan boven staan, blijf je gewoon wachten tot de man boven een seintje geeft. Hierna worden we achteruit geloodst (linkslinks, rechtsrechts) tot we keurig langs de wand staan. Even later komt er een man de snoeren uit het plafond trekken die we vervolgens in de caravan steken. Zo, pootjes uit op de rubberen matjes die we in Wolfgangsee gescoord hebben en we staan gebeiteld. De gaskraan blijft dicht, want gas is verboden. De afvaart is om even over 14.00 uur. We gaan naar dek 7 (het hoogste) en het zicht op Venetië is prachtig. Later gaan we met onze stoelen op dat dek lekker in de zon zitten. Een dek lager zijn de bar, restaurant etc. Daar is ook een klein (zeewater)zwembad en Marian neemt daar een duik. Ze is vandaag jarig (71) en morgen zullen we daar een borrel op drinken met elkaar.
's Avonds eten we in het à la carte restaurant. Piet en Ada schuiven bij ons aan. Piet was cchauffeur op Soestdijk en reed meestal Juliana en Ada werkt in de huishouding op Drakesteyn. Zij is de enige van de groep die nog werkt, en stopt over een jaar. Leuk om mensen te spreken met zo'n niet alledaags beroep!
Bij het eten drinken we Retsina, de Griekse harswijn. Lekker, met een apart smaakje. Na het eten kruipt iedereen in z'n caravan en probeert te wennen aan het gedreun van de motoren.