Woensdag 1 sept.

Yes, we vertrekken naar Crest. Om 9 uur rijden we. Freek is gelukkig weer het ventje.
We hebben de route uitgebreid bekeken want je zit hier niet zomaar weer op de grote weg.
En ook al hebben we een Truus met caravan-editie...die doet nog wel es gek.
En ja hoor, wanneer we nog niet zo lang rijden worden we alweer naar een kleine weg verwezen.
Dat doen we dus niet. Eerst maar richting Clamecy en daar zetten we Crest erop. Het gaat goed tot we bij een splitsing komen.
Rechtsaf, zegt Truus. Het bord naar de A6 zegt links. Tja, we kiezen dan toch maar voor het bord naar de A6. Het duurt een eeuwigheid voor we op de tol zitten, via heuvels en dalen, wel een heel mooie route.
Achteraf (wat een fijn woord is dat toch) hadden we ws. toch beter rechts kunnen gaan, want we hebben nu zo’n 45 km omgereden, denkt Freek. Maar...we zitten uiteindelijk heerlijk op de tol.
O mán, wat rijdt dat heerlijk.
We rijden door Lyon, file achtig maar we zijn er ook snel doorheen. Dat is de andere kant op wel anders. Er staat een enórme file! Dus weer een dankbaar momentje dat we deze kant op gaan…

Om 16 uur arriveren we op camping les Clorinthes. Ach, Sandra en Gérard zijn oprecht blij ons weer te zien! Het seizoen is voor hen eigenlijk pas begonnen vanaf 20 juli. Maar sinds een week loopt de camping vol, wat ze helemaal niet verwacht hadden.
We zoeken een plekje, toch maar in de schaduw want 28°.
‘s Avonds eten we bij de pizzeria op het plein.