Zondag 10 juni.

We staan op met stralend weer. We gaan es naar het dorp lopen en daar koffie drinken.
Warm! We lopen beetje berg op zo’n 20 minuten. Nix te beleven, we zien een bakker en kleine supermarkt. We strijken neer op een terrasje. O, daar naast is een winkeltje met alléén maar Madeleines. Specialité. Kleine cakejes in allerlei smaken.
Weet je wat, ik koop er een paar voor nu bij de koffie. Zo gezegd, zo gedaan. Mirabelle parfum.
Er liggen naturel cakejes om te proeven, en de dame zegt dat ik dat moet doen. Als ik dan zeg dat ik de helft voor mijn man meeneem, zegt ze dat ik er natuurlijk gewoon ook één voor hem moet meenemen!
We zitten hier wel lekker even, en de koffie smaakt goed, dus doe ons er nog maar eentje.
Dan terug naar de camping.
Na de lunch doen we een zwemmetje en later jeu de boules, maar dan gaat het regenen en stoppen we.
’s Avonds eten we in het restaurantje (tevens receptie) op de camping. Het regent nog steeds dus we gaan binnen zitten. Het is gezellig, er staan 5 tafeltjes en we raken met elkaar aan de praat. Nederlanders en Belgen. We horen dat je heel gemakkelijk vanuit het dorp met de trein naar Nancy kunt, in 10 min. Goed om te weten.
De trein rijdt langs de camping en die horen we regelmatig, maar niet storend.
Er melden zich intussen steeds nieuwe gasten , en mensen die morgen vertrekken komen betalen.
De uitbaters kunnen het niet aan, en vragen de mensen om over een uur terug te komen om te betalen! Niet slim geregeld, want men wil dat je ’s avonds betaalt als je de volgende dag vertrekt.
We nemen een fles wijn, en dan heeft ze de verkeerde opengemaakt (Pinot Noir) maar duurder. We betalen de fles die we besteld hadden. We moeten vragen om een karafje water, de andere tafels hebben nix. Dat is niet echt Frans, waar je als eerste een kan water op je tafel krijgt.
Mijn salade is lekker, en ook Freek heeft niet te klagen. Een dessert is er niet, dan maar koffie.
Dat komt niet, en als onze buurman ze daarop attendeert, blijkt ze het helemaal vergeten te zijn.
Dus alsnog. Ik heb décafe, maar als iemand anders dat later ook wil, is het er niet meer!
We bekijken de rekening, o, de koffie staat er niet op. Als we dat zeggen, hoeven we het niet te betalen. Is dat altijd zo? Haha, nee, maar ze is het vergeten dus…laat maar zitten.