Vrijdag 18 mei.

We doen de boodschappen voor de Pinksterdagen en ’s middags gaan we weer een stukkie fietsen.
Eerst via allerlei binnenwegen, maar je ontkomt er niet aan om toch op de doorgaande wegen te belanden. Meestal is er een strook voor fietsers. De automobilisten zijn banger van ons dan andersom en rijden met een grote boog om ons heen (we fietsen wel altijd achter elkaar) of blijven achter ons tot ze genoeg ruimte hebben.
Toch is het soms best wel eng, dus we zoeken het niet echt op.
We komen helemaal in Puy St.Martin terecht, waar nergens een koffietentje of café is. In deze streek is er buiten de steden eigenlijk nergens een gezellig terrasje langs een route.
Hier zijn we vaker geweest toen we vorig jaar in Marsanne zaten. De fikse afdaling erheen is heel veel remmen, en de weg is een stuk omgelegd waardoor het verkeer dichter langs ons komt.
Dus terug pikken we weer een binnenweg.
We hebben er weer 3 uur opzitten, heerlijk. We worden wel lui en gebruiken onze hogere versnelling tegen de bergen op, maar we bewegen in elk geval meer dan wanneer we met de auto waren gegaan of bij de caravan gebleven.