Woensdag 31 mei. Les Arches.

We willen, vóór we naar huis gaan, nog naar een camping in de Ardêche. Onze keus valt op camping Les Charmilles. Weliswaar Nederlandse leiding, dus Nederlandse gasten, maar hier op de camping is ook vrijwel alles Nederlands, dus… Kleine camping, 56 plaatsen, mooi zwembad, goeie reviews.
Bijna 2 uur rijden, dus we gaan na het ontbijt op pad.
We rijden via Le Teil en Villeneuve de Berg, daar moeten we naar boven, naar Darbres.
Wanneer we Le Teil binnenkomen, zeg ik dat we hier eerder zijn geweest. Aaahhh, híer in de buurt is die camping met dat riviertje in het midden, waarvan we niet meer wisten waar die precies was!
We drinken eerst maar es koffie. Ik zoek in het boekje de camping op. O ja, Les Arches in St. Jean le Centenier. De route is een feest van herkenning (nostalgie) en we rijden langs de camping dus moeten we er wel ff gaan kijken!
Ook Nederlandse leiding. We worden begroet met een koffie en al pratend zien we veranderingen en blijkt het al zo’n 12 jaar geleden te zijn dat we hier waren! De camping is uitgebreid en er is een zwembad gekomen! Met de plattegrond in de hand lopen we over de camping en kiezen wat plaatsen uit, want als de geplande camping nix is, willen we hier wel heen.
Er zijn bewust grote plaatsen gemaakt, met veel groene weiden ertussen, heel landelijk.

Nu op naar Darbres. Mán, we vinden het wel een noodeind rijden, smalle wegen en in de middle of nowhere. De camping ligt hoog en heeft een prachtig uitzicht. Heel mooi zwembad.
Grote en kleine plaatsen, voor de grote betaal je meer. Terrassen. Gratis wifi.
Er is nix op aan te merken, maar ik heb een beetje het gevoel dat iedereen hier iedereen in de gaten houdt. Dat is natuurlijk vaker als je op een berg op een kluitje zit.
We zeggen dat we er nog even over willen denken en dat we iets laten horen.
We besluiten naar les Arches te rijden en daar te reserveren. De camping is nog heel rustig dus je zit niet op elkaar.
Zo gezegd, zo gedaan. We reserveren een zon/schaduw plaats vanaf 7 juni voor 14 dagen.

Nu is het 14 uur geweest en moeten we toch iets eten. In Villeneuve de Berg zetten we ons op een simpel terras. Er is een dagmenu. Oke, laat ik es konijn in mosterdsaus nemen!
Freek neemt kip met een saus met tomaten. Als voorgerecht kunnen we van het buffet pakken, augurken, linzen, stukjes tomaat, gekookte eieren, kikkererwten, lekker sausje. Zoiets.
Het konijn is niet te eten. Er zit geen vlees aan, pootje met ribbenkast. Vellerig. Het drijft in de saus, die nergens naar snmaakt.
De kip is lekker, gelukkig maar.
Freek kiest tiramisu als toetje, ik panacotta met caramel. Ook nog nooit gegeten.
De tiramisu is lekker, de panacotta hemels! Maar geen weightwatchers artikel, proef ik al.
Een coupe panacotta, en er bovenop drijft lauwwarme caramel, gewoon toffee vgl. mij.
Wanneer ik ’s avonds opzoek wat het eigenlijk is, is het gewoon een soort van gekookte room!!!!
Het vult wél moet ik zeggen haha.