Zondag 3 mei.

Als we opstaan om 7.15 uur is het nog lekker fris. Snel alle ramen open en ff doorwaaien.
Even later komt de zon door en is het al weer snel warm, 21°.
We gaan Loes betalen, zij zegt dat ze niet gewend is om ’s zomers gasten te hebben. Meestal overwinteraars.
Om 9.30 uur rijden we. Naar Orihuela del Tremedal. We gaan richting Valencia en daarna richting Teruel. Alles over de grote weg.
En mensen, wat is het weer een mooie route. Ook al rijd je dan de grote weg, de uitzichten zijn steeds anders. Rotsen in allerlei kleuren, groene velden, beboste hellingen enz.
Na 2 uur maken we een stop en tanken we. We moeten ervoor de weg af en er onderdoor, en als we getankt hebben gaan we er tegenover even iets drinken en op het terrasje zitten. Het is rond de 24°. Heerlijk, wat een verademing vergeleken bij gisteren. Gekoppeld aan het restaurant/cafetaria is een grote slagerij en een bakker. Het is hartstikke druk. Er zijn veel mensen op de been vanwege het lange 1 mei weekend.
Verkwikt gaan we de 2e helft in. Alleen de laatste 35 km. gaan over een kleinere weg, dwars door de bergen. Ook weer schitterend, een niemandsland met 3x een plaatsje in de buurt.
Als we vlak bij Orihuela zijn en nog geen campingbordje hebben gezien zoeken we op de Tom. En ja hoor, de camping staat erin. Gelukkig maar, want hij staat pas aangegeven als we er vlakbij zijn.
Aan de buitenkant is het nix bijzonders, dus we stappen eerst maar es uit en gaan het spul bekijken. Er is een cafetaria annex receptie en daarachter een groot zwembad, leeg.
We lopen naar boven en daar is een enorm grasveld met een paar lege caravans en één caravan met een auto erbij. Die is dus bewoond.
Het ziet er aardig uit en we melden ons. In de receptie is wifi, de eigenaar spreekt wat Engels en er is een wasmachine. Dat is wel nodig zo langzamerhand.
We zoeken een plekje op het grasveld, waar nog een doel staat zodat we denken dat dit vroeger een voetbalveld geweest is.
Het is 22° en het waait hard.
Als Freek water haalt probeert de andere kampeerder een praatje aan te knopen.
Helaas, niet veel succes. Freek begrijpt dat ze morgen vertrekken, maar een uur later rijdt het spul de camping af. O, vandaag dus.
Nu hebben we het rijk alleen, heerlijk. Doen en laten wat je wilt zonder pottenkijkers.
We eten ons stokbroodje, binnen klaarmaken anders waait het weg, en we voelen ons de koning te rijk. Wat een heerlijk weertje.
Nu ik dit schrijf moet ik denken aan de mensen thuis, waar het 16° is en regenachtig.
Na het eten gaan we ons inschrijven en nemen we de waszak mee. Met dit windje en de zon droogt het als een tierelier.
De wasmachine is om 16.15 klaar. Freek heeft lijnen gespannen, dus flapperen maar. Af en toe moet ik er ff heen lopen omdat de knijpers weer verschoven zijn.
En dan verdwijnt de zon. Maar we zitten buiten tot 18 uur.
Om 21 uur haal ik de droge was van de lijn.
Morgen de rest. Dan ook lopen naar het dorp voor een paar boodschappen.