Maandag 5 januari 2015.

Het avontuur gaat beginnen, of is eigenlijk gisteren al van start gegaan. Toen zijn we naar Novotel Eindhoven gegaan om daar te overnachten en met een taxi naar Eindhoven Airport te gaan. Het hotel heeft een arrangement: Parkeren gedurende de vakantie, slapen, ontbijt en vervoer heen en terug naar de luchthaven en dat alles voor € 106 met z’n 2en.
We hebben een fijne kamer en alles is in orde. Het is alleen érg warm en we slapen in totaal ongeveer 2 uurtjes met horten en stoten. Om 5 uur gaat de wekker. Beneden krijgen we een “ontbijttasje” mee en een kop koffie van het huis. We zijn erg tevreden over het hotel.
De taxi komt keurig op tijd om 5.45 uur en binnen 5 minuten zijn we op de luchthaven. Hier is het al een hele bedrijvigheid. Nog stikdonker buiten, maar hier is iedereen wakker.
Vóór we door de douane gaan moeten we onze drankjes uit het ontbijtpakket opdrinken, chocomel en sinaasappelsap. En een yoghurtje eten. Er zitten nog 3 belegde broodjes in en een vrucht. Prima.
We zullen om 7.15 uur vertrekken. Met Transavia, een Boeing 737-800.

Alles gaat voorspoedig, en als we in het toestel zitten zijn we nog 20 min. vertraagd omdat het ijs op de vleugels nog behandeld moet worden. Het toestel is aardig gevuld, maar lang niet vol. Dus schuift Freek een stoeltje op naar het zijpad en hebben we de middelste stoel vrij voor onze vesten etc.

We hebben een heel rustige vlucht. We vliegen over Parijs richting Golf van Biskaje, en dan zien we de namen van ons bekende Spaanse steden op het beeldschermpje boven onze hoofden. Salamanca, Badajoz, en wat Portugees spul. Boven de Pyreneeën zitten we op 11 km. hoogte en is het -67°. Op een bepaald moment vliegt er een stuk onder ons een ander vliegtuig, TAP (Portugal).De rode staart is duidelijk te zien en ik neem wat foto’s. Dat doe ik de hele vlucht, maar het resultaat is meer voor de fun dan de schoonheid. Veel te grote afstand uiteraard.

Boven de Extramadura in Spanje is het af en toe bewolkt, maar dan zie je daarboven uit de windmolens staan. Die prikken daar ahw doorheen. Grappig gezicht.

Ook de landing verloopt vlekkeloos, en als we de koffers als één van de eersten van de band kunnen pakken, kunnen we op zoek naar onze huurauto.
Het wordt een Fiat Punto, zwart. Nu André, de huisbewaarder, sms-en dat we gaan rijden en dan gaan we. Met de Tom-Tom en een beetje de kaart zijn we met een uurtje bij het appartement in Albufeira. De straat erheen loopt dood en aan het eind staat André al te wenken. Het is 11.30 plaatselijke tijd, een uur vroeger dan in Nederland.
Het appartement is precies als op de foto’s en ziet er goed uit. En de zee…gewoon naar buiten kijken, of vanaf het terras de golven op het strand horen slaan. We hebben dit geboekt via www.algarve.nl/aveiros.htm
Het is korte broeken weer! op het terras, en op straat zie je af en toe een toerist in korte broek. Maar binnen is het fris.
We ruimen onze zooi wat op en gaan dan boodschappen doen in de supermarkt, want we hebben nix in huis uiteraard.
En daarna zitten we heerlijk op het terras tot 16.30, dan is de zon weg en is het koud.
Binnen zetten we het ventilatorkacheltje aan.
We wilden uit eten maar ik ben zo gaar dat we snijboontjes gaan eten en morgen een restaurantje opzoeken.

Na het boodschappen doen kom ik erachter dat de koelkast geen vriesvak heeft! Gelukkig heb ik geen diepvries spul meegenomen.
De foto's komen morgen.