Salzwelten.

Wakker met zwaar bewolkt weer. Vannacht heeft het weer gestortregend, maar nu is het droog. Mooi weer om de zoutmijn in Hallstatt te gaan bezoeken. Het is 5 kwartier rijden, 76 km. Onderweg hebben we af en toe regen maar bij de mijn is het droog. We gaan met de Grubenbahn heel steil omhoog en lopen dan nog een kwartier tegen de berg op voor we bij de start van de rondleiding komen. Eerst krijgen we allemaal een pak aan ter bescherming van onze kleding.
We lopen met een groep mensen naar de ingang van de mijn die de oudste ter wereld is. Leuk hoor, al die mensen in zakkige kleren. Het is altijd 8° in de mijn, zomer en winter. De gids vertelt af en toe iets, en er is soms beeld en geluid. Een hoogtepunt zijn de 2 rutsj banen waardoor we heel snel een stuk zakken. En natuurlijk worden we geflitst en kunnen we de foto later kopen. Wat we natuurlijk ook doen. Er is een zoutmeer dat de bovenkant van de rots weerspiegelt. Hier wordt een soort film geprojecteerd met licht effecten, heel apart. Af en toe haal ik mijn vinger langs een muur en het proeft echt zout.
Nog steeds wordt in deze mijn zout gewonnen, maar wel op een heel wat modernere manier dan vroeger. Er werken 48 man 10 uur per dag, 4 dagen. Bij de uitgang krijgt iedereen een piepklein busje zout mee.
Om 14 uur zijn we weer bij de auto en eten onze broodjes op. Het is een stuk helderder geworden en de wolken hangen niet meer voor de bergen. De temperatuur loopt op tot wel 20°, maar als we in de buurt van Pettenbach komen wordt de lucht pikzwart en gaat het regenen. 13°. Maar eenmaal op de camping schijnt de zon weer…maf weer.
Vanavond is er gegrilde vis bij het restaurant en dat gaan we eten. Maar eerst valt er nog een gigantische regenbui. De plassen staan onder het grondzeil en bij iedere stap verschijnt er een plasje. Wanneer ik van het trapje in mijn klompen wil stappen verlies ik m’n evenwicht, val er half af, knel mijn wijsvinger gemeen tussen de deur en stap dus met m’n sokken in een plas. Getsie. Laten we de laarzen maar pakken, die staan al járen voorin de caravan en nooit gebruikt. Eerst al het stof er maar een beetje af vegen, en hupsakee. Leuke outfit voor een restaurant, maar hier kijken we niet zo nauw, en zeker niet met al die regenbuien. De vis met aardappelsalade en een snee Duits brood is lekker. We nemen een koffie toe en hobbelen dan weer naar de caravan. Het blijft af en toe een beetje spetteren, maar volgens de berichten moet het vanaf morgen beter weer worden. Daar gaan we dan maar van uit, want morgen willen we naar Krippenstein (de 5 vingers) en de ijsgrot.