Rustig dagje.

2 mei.
Lekker geslapen, ondanks het hondengeblaf midden in de nacht, zo af en toe.
Om 7 uur schijnt de zon en staan we uitgeslapen op. De auto blijkt van een Russisch stelletje te zijn, dat in een klein tentje overnacht heeft en later weer vertrekt. We ontbijten in de zon, dat kan nu nog wat de temperatuur betreft, en ik ga douchen. Als Freek dat wil gaan doen, zitten de Russen er al. Dan maar ff wat anders doen. We hangen de raamluifel aan het keukenraam, en ’s middags aan het grote voorraam. De deurkant staat uit de zon, dus we doen de gewone luifel aan de achterkant waar de hele middag de zon op staat.
We hebben ergens nog brood voor de lunch dus we hebben geen boodschappen nodig.
En als we bedacht hebben dat we wel weer uitgerust zijn van de reis van gisteren, plannen we een bezoekje aan het oude dorp van Mokra Gora. Dit zijn allemaal houten huizen en het moet iets bijzonders zijn.
Dat hebben we geweten. De kids hebben deze week vakantie vanwege 1 en 2 mei dag van de arbeid en Goede Vrijdag en Pasen voor de orthodoxe gelovigen. De Katholieken hebben dat gelijk met ons. Om te parkeren moeten we een heel stuk langs een steile, smalle weg naar boven waar iedereen langs geparkeerd staat. Dan komen er ook nog auto’s naar beneden en het is bloedheet, dus fijn…
Maar goed, als de auto staat laten we ons de helling afzakken en gaan het dorpje in. Nou ja, wat houten huizen, winkeltjes en véél mensen en volle terrasjes. We kunnen niet ín de huizen en we vinden er niet veel aan. Alles staat in het Servisch, dus dat maakt het ook niet interessanter. We dachten wat van het leven van de Serviërs van vroeger te zien, maar helaas. We vinden op een terras 2 lege stoelen, drinken iets en zijn weer weg.
Ons bezoek heeft ongeveer een kwartier geduurd! Gelukkig hebben we geen eind hoeven te rijden.
Het is een hele klim om weer bij de auto te komen, snel de airco aan en wegwezen.
De lucht wordt donker en we redden het niet om droog thuis te komen. Maar we kijken er niet gek van op want de lucht was al een beetje raar toen we weggingen, dus de ramen staan “op een laag pitje”. Na een fikse maar korte onweersbui schijnt de zon weer en zitten we weer buiten, om na 10 minuten alles weer naar binnen te slepen. Nu onweert het ff flink en het blijft de hele tijd rommelen tussen de bergen, daarbij koelt het ook aardig af dus het buitenzitten is voor vandaag afgelopen.
Er arriveert een auto uit Bosnië met 5 mensen en 2 tentjes.
Om 19 uur hebben we ons diner besteld (bonensoep met worstjes en brood en sla) en een kwartier vóór die tijd loopt een groep mensen het terrein op. Dan blijkt er een bus te staan. Het is een perenbrandewijn-proeverij. Wij krijgen onze maaltijd en eten onder zigeunermuziek. De groep staat en loopt rond de “brouwerij”.
Na een half uurtje is alles weer rustig en stopt ook de muziek.
Onze was is ook klaar en nemen we mee naar de caravan. Alleen de sokken zijn nog nat en zitten in een apart tasje! Om 20 uur beginnen de honden weer gezellig te blaffen maar dat is maar even.
Morgen willen we Srebrenica bezoeken.