Valderrobres. Zaterdag 21 mei.

We maken vandaag een dagtochtje naar Alcañiz. Op de heenreis hebben we daar een groot kasteel en grote kerk gezien en die willen we gaan bekijken. Maar we doen dat via allerlei kleine stadjes. Eerst gaan we naar Valderrobres. We parkeren de auto aan het begin van het dorp. Er is markt, altijd leuk. Dan komen we over de middeleeuwse brug het oude gedeelte binnen. Alles is weer op en over elkaar gebouwd en hartstikke oud. Eerst maar weer koffie op de plaza. We zien allerlei tapas en nemen er een schaaltje mosselen bij! Weer es wat anders dan een moorkop haha. We klimmen naar het kasteel, waar de kerk tegenaan is gebouwd. Als we vlakbij zijn horen we muziek uit de kerk komen. We gaan naar binnen en daar staan 3 mensen te zingen. De banken zijn versierd met een bloem dus er zal zo wel een trouwerij zijn. De dame van het trio zingt het Halleluja van Händel? Mozart? Moet aan m’n vader denken die dat altijd zo prachtig vond.
Mooie muziek waar we blij van worden. Toch nu maar op naar het kasteel. We kunnen het van binnen bezichtigen en dat doen we. We krijgen een folder in het Engels en eerst zien we een video over het kasteel door de eeuwen heen. Hoe het cadeau gegeven wordt aan een bisschop en dan weer doorgegeven. Maar ook hoe het dan verwaarloosd wordt, en weer opgeknapt, en weer verwaarloosd. Nu is het helemaal gerestaureerd en leuk om door de enorme zalen te lopen, wat dan vroeger een woonkamer was!
Als we uit het kasteel komen staan de bruiloftsgasten te wachten op de bruid. Dat doen wij dan ook maar even en ja hoor, daar komt ze in een kanten jurk, aan de arm van wat we hopen dat haar vader is en niet de bruidegom!
We lopen naar beneden, op de markt kopen we wat fruit en groenten en we stappen weer in de auto. Op naar Cretas.
Cretas is een stadje van nix. We lopen er doorheen, maar dat is met een paar straten wel bekeken. Slaperig, er is een heel oude kerk maar die is dicht. Al deze stadjes zijn wel erg leuk om te zien, met balkonnetjes en bloeiende planten, en leuke smalle straatjes (zolang je daar niet met je auto doorheen hoeft).
Ondertussen is het rond enen en we besluiten bij de volgende stop ergens te eten. Of als we iets leuks zien onderweg, maar dat is in deze streek nergens. Dus wanneer we in Calaceite komen, parkeren we de auto en gaan op zoek. Het is altijd klimmen geblazen, want alles is op een heuvel gebouwd. We zien een hotel-restaurant, maar willen iets anders. Dan maar terug langs de weg waar we iets gezien hebben. Helaas, allemaal bars. We vragen daar of we nog ergens anders kunnen eten en dan blijkt dat we dat in deze bar ook kunnen. Prima.
Freek vlees met ei, ik calamares. Allebei frietjes, helemaal goed.
Hierna hebben we geen zin meer om nog van alles te gaan bekijken dus we gaan wel naar Alcañiz, maar alleen naar de Lidl(!!) en dan weer lekker naar de camping.
Het is wel weer es lekker om in een grotere supermarkt rond te lopen en inkopen te doen.
Om 4 uur zijn we weer bij de caravan. Alcañiz wordt op een andere dag gepland.
Morgen hebben we een excursie naar het voederen van de gieren.