Hammen. Dinsdag 17 mei.

De zon schijnt en het is fris. Mooi weer voor een tochtje. We nemen als doel de hammendrogerij in Bronchales.
Het complex ligt buiten het dorp Bronchales waar 3x nix te beleven valt. De drogerij is ook kleiner dan we verwacht hadden. Als we aarzelend voor een dichte deur staan wordt deze geopend door een vriendelijke man. Ja, we kunnen binnenkomen. Hij gaat ons voor naar een grote koelcel waar de temperatuur altijd 5° is. Hier liggen de hammen in het zout, per kilo ham liggen ze daar 5 dagen.
De volgende ruimte bevat weer allemaal hammen, sommigen zien er beschimmeld uit. Maar dat is van het zout, en na een jaar of langer! worden de hammen afgespoeld. Hier worden ze aan de lucht gedroogd en daarom staan de ramen open.
Ze worden bestreken met varkensvet en zien er dan mooi uit.
Omdat alles in het Spaans gaat, begrijpen we de hoofdlijnen in elk geval.
Uiteraard is de laatste ruimte de winkel. We kopen 2 soorten ham en staan al snel weer buiten.
Tja, ff heel iets anders dan in Trévelez in de Sierra Nevada, waar we ook hammen zagen hangen maar waar het hele dorp daarbij betrokken was en heel toeristisch allemaal. Was wel leuker.
Op de terugweg willen we ergens eten maar dat valt nog niet mee. Als we al een restaurant zien is het dicht. Uiteindelijk vinden we iets langs de route maar dat is echt liefdeloos klaargemaakt. Dat veel uit de vriezer komt kun je je hier in dit afgelegen gebied best voorstellen, maar half koud en er niet lekker uitzien hoeft niet.
Alweer een goede reden om voorlopig maar weer zelf een potje te koken.