Woensdag 1 juni.

We gaan naar de markt in Villeneuve de Berg. Op de fiets. Het is 5 km. met de auto, maar op de fiets zijn het er bijna 10. We zetten Google maps aan en hup. Dat is geen succes. We hebben geen moutainbike en dan nog...Eerste links rijden we een miserabel weggetje tot het echt niet meer gaat dus weer terug.

De volgende ziet er wat beter uit maar eindigt bij wat weggetjes en een boerderij. “Nee”, zegt de boer, “met deze fietsen ga je dat niet doen.” Dus terug en stukje verder (zucht) en dan zien we de borden. Het is veel dalen en een beetje klimmen, maar het laatste stuk is flink klimmen.

Alles gaat goed, maar volgende keer toch maar de helm op!

De markt is zoals overal, wel gezellig want het is mooi weer en de terrassen zitten vol. Wij vinden ook nog een plekje. Dus koffie en weer verder kijken. We nemen kaas mee, en ik scoor 2 luchtige shirts.

Nu ergens anders nog een koffie en dan zoeken we de fietsen weer op. Maar nu rijden we langs de weg, de korte route. De auto’s houden wel goed afstand maar het voelt niet echt heel fijn. Ze mogen hier 80 rijden.

Vanmiddag is het wekelijkse jeu de boules toernooi dus daar gaan we aan meedoen.

Maarrr….als we gaan lunchen en ik naar buiten kom met Freek z’n gebakken eitje dompt het afstapje en kukel ik eraf. Half voorover, je ligt voor je het weet. Freek hijst me overeind en er is nix gebroken! Links wat schaafsel, en gekneusde hand en voet. Later bedenk je dat het heel wat erger had kunnen aflopen!

Maar het jeu de boules zit er voor mij voorlopig niet in.

Dus houdt Freek de eer van de familie hoog en komt thuis met...de poedelprijs!