Maandag 30 mei.

We doen rustig aan want de camping waar we heen willen heeft, heel antiek, middagpauze van 12 – 14 uur.

Maar we vertrekken toch maar rond 10 uur, gewoon omdat we klaar zijn. Het is 3,5 uur rijden.

We zitten dichtbij de route maar als we daar aankomen is de afslag naar de A75 dicht door werkzaamheden!! En nu moeten we dus door Le Caylar met z’n stomme hoge drempels.

Maar daarna kunnen we dan alweer de weg op, en dat valt weer mee.

Nu hebben we de enorme afdaling richting Mont Pellier. We rijden een driehoekje, eerst naar beneden om later op de tolweg A9 te komen richting Lyon.

Freek vindt dat ik te hard naar beneden ga en zit met gekromde tenen. Maar ik weet heus wel wat ik doe. Als bijrijder is het altijd enger :-).

Dan moeten we van de weg af, maar Truus zegt iets anders dan de borden aangeven dus we volgen de borden. We zijn bang dat we anders in Mont Pellier centrum belanden. Achteraf weten we het zo net nog niet. We volgen trouw de borden en ja hoor, daar zien we richting Marseille staan. Op de rotonde. O, maar bij de afslag staat een politie auto te knipperen, en verderop zie ik iets op de weg liggen. Ik denk een omgevallen boom…

We stoppen bij de agent en Freek zegt: “Marseille?” “Die kant op” wijst de agent. We gaan driekwart rond en nemen een landelijke weg, waarvan we dan maar hopen dat ie ons brengt waar we zijn willen. En gelukkig, de opluchting is dan weer groot als we het bord Marseille zien staan.

Uiteindelijk belanden we natuurlijk op de A9, waar het bizar druk is. Stuk rijden, stoppen, beetje rijden, uitrollen, stoppen...kilometers lang. We kunnen de route min of meer evenwijdig aan de tol nemen, maar weet je wat, we gaan eten op de eerstvolgende stop.

We maken ons broodje klaar en zitten in de schaduw op een bankje. Daarna nog ff plassen, en we zijn er weer klaar voor. Na 3 kwartier rijden we weer. Truus geeft geen file meer aan, en we kijken niet op Google maps. Helaas. Dus na 5 minuten duiken we de file weer in. Maar soms rijden we zomaar een paar kilometer flink door, en dan stopt het weer. We blijven maar op de weg want we hoeven niet zo ver meer.

Uiteindelijk zien we dan afslag 50, richting Viviers. We moeten naar Saint Jean le Centenier, dat hebben jullie vast niet geleerd op school! In de Ardeche. Camping les Arches.

We rijden nog een heel stuk binnendoor, bochtig etc. Maar uiteindelijk zijn we er dan toch. Warm en moe. We zijn hier vaker geweest, er zijn altijd veel mensen die gebruik maken van de 2 jeu de boules banen, elke middag om 15.30 uur komen er mensen boulen.

En zo leuk, bij aankomst krijg je een drankje aangeboden. Heerlijk fftjes zitten in de schaduw.

En ook helemaal fijn, onze favoriete schaduwplek van vorige keer in 2017 is vrij! De mensen die hem gereserveerd hadden, hebben voor een andere plek gekozen. En omdat de voorspellingen zijn dat het 30° gaat worden, willen wij hier wel graag staan.

O jammer, het restaurant gaat woensdag pas open. Het is afgelopen Hemelvaart weekend giga druk geweest en dat verwachten ze voor komend Pinksterweekend weer.

Dan eten we maar sajoer boontjes uit de wok.