Dinsdag 10 mei.

Ontbijt binnen. Fris. Zwaarbewolkt maar droog.
We gaan een tochtje naar het binnenland maken, en daarbij gaan we camping Slamni in Klimno bekijken.
Deze camping had ik uitgezocht op Krk, maar de kleine plaatsen hielden me wat tegen. En toen we de recensies lazen van Njivice waar we nu zijn, hebben we daarvoor gekozen.
We komen door een paar gehuchtjes, wat een ouwe troep allemaal.
Dan volgen we de bordjes naar de camping. We rijden nu aan de oostkant van het eiland en zien aan de overkant het vasteland van Kroatië liggen.
De camping! Vóór ons rijden 2 Zweedse campers het terrein op, 1 grote en 1 idioot grote! Wij melden ons en krijgen een plattegrond mee. Dat is eigenlijk niet nodig, want de camping is zó klein dat je het in één oogopslag allemaal ziet. En gezien hébt wat ons betreft.
De plaatsen liggen in een cirkel, en zijn inderdaad klein. Als je iemand naast je krijgt is meteen je hele uitzicht weg. Heel benauwd.
Ook deze camping ligt aan een baai, dus je kunt zo het water in. Is niet helder.
Wat zijn we blij dat we hier niet heen gegaan zijn. En wat vinden we onze camping nog steeds super. Dat komt natuurlijk ook door hoe we staan, alle ruimte. Maar het sanitair is altijd schoon, het internet werkt goed, dus...
We rijden nog een stukje verder via groene binnenwegen. Heuvel op en af, bocht naar links en rechts...
Silo ligt ook weer aan het water, en hier drinken we koffie. Dan komt de zon even door...heerlijk. Maar als we verder rijden is hij weer weg.
Via een andere route zoeken we de caravan weer op.
Op de camping is het intussen 19°.
's Middags lopen we ruim 3 kwartier. Toen we naar de camping reden met de caravan kwamen we via een eenrichtingsweg binnen. Stiekem zou ik die weg ook wel terug willen rijden, want de officiële weg heeft een behoorlijke stijgende helling door het dorp. Met een smal stuk erin.
Maar het mag niet van Freek...En het is ook niet slim natuurlijk, want we komen 3 auto's tegen en die houden uiteraard geen rekening met een caravan die tegen het verkeer in rijdt!