Dinsdag 12 mei.

Om 9 uur rijden we, nadat we moesten vragen of de poort open kon. Prachtige route door de bergen. We willen de N121 rijden maar bij Pamplona stuurt de Tom ons de A 15 op. Wel een heel stuk om, maar grote weg. (Achteraf is dit ook veel beter geweest ivm de vele slingers in de 121). Bloeiende brem, veel tunnels. Mooi weer, maar na een uur zien we de mist hangen in een dal en na een tunnel is de zon weg en zien we die niet meer terug. De temperatuur keldert van 23° naar 16°.
In Mimizan-Plage is het 17° en bewolkt.
Camping Marina Landes is dicht van 12-15 uur! Wij arriveren om 13 uur en moeten dus 2 uur voor de slagboom blijven staan. Ik vind dit niet meer van deze tijd.
We nemen een kijkje op de camping. Heel ruime plekken, rustig. Pijnbomen maar het is toch nog zoeken naar een plekje met schaduw en zon.
Dan gaan we maar eten in de caravan, en een boekje lezen.
Om 15 uur gaat het kantoor open en ik zeg dat ik me niet welkom voel, al staat dat wel bij de receptie. Bienvenue. “Jaja, maar het kantoor is gewoon dicht.”
Wifi € 22,- voor 7 dagen op 2 apparaten maar niet tegelijk. Dus Freek z’n tablet en ik de smartphone voor spelletjes en mail. Om de beurt. De laptop voor het verslag moet maar naar de Mac.
We kiezen plek 203, wat verder naar achteren. Staan daar helemaal alleen. Vooraan staat iedereen op een kluit. Het is een mooie, erg ruime plek. We lopen ff naar zee. 500 meter. Op de camping is een overdekt en openlucht zwembad. Heerlijk.
’s Avonds eten we moules/frites op de camping. De mosselen zijn smerig, hoewel gekookt in witte wijn. Heel uitgedroogd. De (vriendelijke) serveerster zegt dat dat komt omdat ze groot zijn. Ha, daar moet je in Zeeland mee aankomen! Achteraf vraag je je dan af waarom we ze braaf opgegeten hebben…