Zondag 29 maart.

Allebei heerlijk geslapen en om 7.30 uur (zomertijd) wakker.
Geen gekookt zondags eitje helaas, dat duurt te lang want we moeten vandaag weer een flink stuk rijden. Wel krentenbol.
Om 8.45 rijden we alweer. Harde wind (rijdt niet lekker met zo’n brok dat achter je hangt en af en toe zwiebert. Dan weer ff gas terug.) en vrijwel de hele weg regen en miezer.
Vraag me niet hoeveel rotondes we gehad hebben! We rijden alleen het eerste stukje tol, maar gaan dan op de 90 km. wegen verder. Door dorpjes, achter slome automobilisten, maar de reis gaat voorspoedig. Heel weinig benzinestations, en nog minder die open zijn op zondag, maar Freek wist dat nog van de vorige keer! Dus eerst op de tol getankt, (zaklamp gekocht) en na 150 km. nog ergens, zodat we de ruim 400 km. zonder problemen kunnen rijden.
Lunchen we met brood? Neee, daar is een Mac. Patat met mayo en een cola. Hoezo slecht? Vakantie!! En onderweg rijden we langs een paar perkjes bloeiende tulpen!
Om 16.15 komen we in Pons, op camping Les Moulins de la Vergne.
We reserveren een plekje in het restaurant. 19.30 is het vroegst! Ze hebben hier een echte kok, ik verheug me op het eten.
Het wordt droog. We staan weer op het pad, net als 5 jaar geleden toen het ook al zo nat was. Er staat 1 caravan, met Engelsen die op weg naar huis zijn na 6 maanden(!) Spanje.
Dus wie zegt er iets van ons?
Het kacheltje gaat aan, een pot thee wordt gezet en we maken het behaaglijk in ons huisje.
Dan gaan we eten.
De kok is een andere, evenals de eigenares. Sinds vorig jaar zijn er andere (Nederlandse) huurders.
We zijn de enigen in het restaurantje, en mijn eend is niet bijzonder maar de rib-eye van Freek is lekker.
Er is wifi dus we contacten even met de kinderen. En na een koffie trotseren we de miezer regen met onze plu en zoeken (nu mét zaklamp) de caravan weer op.