Maandag 12 jan.

Ontbijten buiten, ik draai een wasje. Om 11.30 uur belt de werkster. Ze staat voor de deur met sop-emmer en stofzuiger. “Je komt toch alleen de handdoeken en het bed verschonen?”
"Nee, ik kom schoonmaken." “Zal ik je helpen met het bed?”
Vriendelijke lach: “Nee hoor, dat is mijn werk.”

Wij zitten als 2 luxe paardjes buiten in de zon (of als 2 bejaarden natuurlijk) terwijl binnen de stofzuiger loeit en later de vloeren gedweild worden.
Wat een verrassing! We vroegen ons vanmorgen af of we alleen schone spullen zouden krijgen of dat ons bed opgemaakt zou worden. En nu dit. Leuk toch?

Het bezoek van Arie en Ella wordt naar woensdagmiddag verzet. Dan is het nog mooi weer, dus dat is leuker.

We gaan naar de Intermarché, inkopen doen. Maar eerst gaan we op zoek naar een sinaasappel stalletje. Bij de Intermarché is er geen weegschaal op de groenteafdeling! Als je dus bij de kassa komt en je hebt te weinig prei, moet je terug om nog een exemplaar te halen…Gelukkig staat er geen rij achter ons haha. En als we thuiskomen moeten we nog een verplicht stuk lopen. We lopen in 10 minuten naar de Strip, hét uitgaansgebied vol bars en restaurants. Vanaf maart dan, want nu zit bijna alles dicht. Maar…we lopen langs een kapper en die is open. Kapper Dalia. Freek gaat onder de “machine” door en is bijna kaal. En mijn kapsel wordt netjes gekortwiekt. De kapster is niet zachtzinnig. Ze rukt en trekt aan mijn haar en hoofd, maar het resultaat kan mijn goedkeuring verdragen.
Wat opvalt: Freek wordt gevraagd welk kammetje hij wil voor de tondeuse, (doe maar 1) maar bij mij begint ze en vraagt nix. En wel met de tondeuse aan de achterkant. Ik vraag toch maar ff voor alle zekerheid of het geen kammetje 1 is. Ze moet lachen en zegt dat het nr. 4 is.