Naar camping Filip.

Omdat de camping volgepropt wordt en het weer niet mooi meer is gaan we weer een stukje hogerop. Langs de kustweg, 125 km. dus mooi relaxed rijden. Gisteravond hebben we besloten naar camping Filip te gaan. Die heb ik van het internet, maar es kijken of het iets is. Een camping met 22 plaatsen! En in de buurt van de Kornati eilanden, dus dat zou mooi zijn.
Zonder problemen zijn we rond 13 uur bij de camping. De combinatie laten we buiten staan, eerst maar es kijken. Het overtreft onze verwachtingen. Een ruim, fris ogend toiletgebouw, 2 wasmachines en 10 plekken bezet. De beheerster is een vriendelijke dame die ons alles laat zien.
We krijgen een mooi plekje, niet erg groot maar de auto kan aan de andere kant van het pad staan. Alle gasten zijn Duits, maar de beheerster is geen Duitse. Maar in het toiletgebouw hangen alle regels in het Duits en 2 onleesbare talen, geen Engels. Dus komen hier in elk geval veel Duitsers haha. Nou, voor ons is dat met de taal gelukkig geen probleem.
Vlak naast ons zit ook een kleine camping, en daar horen we ook veel Duits. Later in de middag arriveert op deze camping een camper die tegen onze heg komt staan. En hé, dat is een Nederlander.
We verkennen het dorp dat in de zomer hartstikke toeristisch moet zijn, en vanaf 1 juni barst hier het seizoen los. Er is nog veel gesloten, behalve de bars. En de ijstenten. We kopen een lekkere ijs bij een man die ook wat Nederlandse woorden kent. “Van de toeristen geleerd.”
En ’s avonds eten we pizza bij de bistro/pizzeria. Daar treffen we een Nederlands stel dat hier al 40 jaar komt! Vroeger met de camper en de boot, maar nu huren ze een appartement, want ze zijn 78 en 77 jaar oud en hebben geen zin meer om te trekken.
Wanneer we terug op de camping zijn, gaat het regenen.
Bij het toiletgebouw staat in een hoekje een tafeltje met kleine plastic bekertjes en een blad met allerlei flessen drank. Medicijn, waar we van mogen proeven wanneer we zin hebben!!