Naar Vukovar

Na een wat luidruchtige nacht van startende vrachtwagens en voorbijrazende treinen worden we om 7.30 uur wakker met 18°. De zon is er nog niet echt en we eten binnen.
We gaan douchen in het motel, en tanden poetsen doen we mooi in de caravan, want bij de campingtoiletten brandde gisteravond de hele tijd licht en je wilt niet weten wat daar allemaal vloog en in de wastafels lag. Dus gebruiken we het sanitair in het motel. Hoewel het damestoilet daar wel een schuifje heeft, maar dat past nergens in of op, dus de deur kan niet op slot.
Om 9 uur is het 21° en dat loopt op tot 31° om 13 uur!
Vukovar ligt 45 km. ten Noorden van Lipovac, waar wij zitten. Het is de meest stukgebombardeerde stad van de oorlog in 1991. Door de Serviërs. De toenmalige Kroatische president heeft niet om hulp gevraagd om zo naar het Westen toe de Kroaten als slachtoffers uit de strijd te laten komen! Overal zie je nog ruïnes en kogelgaten in de huizen. Geen geld om op te knappen. Dit is zo’n beetje de armste streek van Kroatië, geen toerisme maar grote vlakten agrarisch land. De hele stad -30.000 inwoners- is plat gebombardeerd, de mensen zijn geëvacueerd maar de watertoren is blijven staan. Erg gehavend en nu als monument zo gelaten. Je wordt er verdrietig van als je dat ziet, omdat je het verhaal erachter gelezen hebt.
Onderweg ernaar toe rijden we via kleine weggetjes en gaan terug in de tijd. We zien heel veel huizen die niet gestuct zijn. Snel opgebouwd na de oorlog en geen geld meer. Bij een bar drinken we koffie (je krijgt er altijd een glas water bij, lekker bij dit warme weer)en betalen omgerekend € 1,40. Dit is onze goedkoopste koffie ooit haha.
We kopen een klein watertorentje en een duif (symbool van Vukovar).
Bij het water van de Dunav (Donau) drinken we koffie met een specialiteit van gebak. Onuitspreekbare naam.
Hierna kruipen we in de auto (leve de airco) en rijden in 3 kwartier naar de stad Osijek, wat de hoofdstad van Slavonië is. We bekijken de Petrus en Paulus kerk, en wanneer we binnenkomen komt er een kleine man op ons af die vraagt of we Engels of Duits spreken. Hij is de koster en leidt ons rond. Hij vertelt dat verscheidene glas-in-lood ramen zijn vernieuwd na de oorlog (van 1991) en laat ons zien dat daar het jaartal in staat. Er is een raam geschonken door de stad New York. Ook is er een fresco waar de granaatinslagen in te zien zijn.
Op het grote plein eten we bij de pizzeria een lekkere frisse salade. Daarna inkopen bij de Konzum en een Sundae ijsje bij de Mac en dan vertrekken we, want het is veel te warm om es lekker door de stad te struinen. Osijek is een echte studentenstad, we zien heel veel jonge mensen.
Je ontkomt er in deze omgeving niet aan, steeds herinnerd te worden aan deze oorlog. En overal waar je rijdt zie je de onafgewerkte huizen. Maar lang niet allemaal, de meeste huizen zijn netjes gemaakt. En je gaat erop letten of je kogelgaten ziet.