Naar camping Solvik.

Gisteravond heeft het wat geregend maar nu is het weer droog. Om half 10 rijden we, op weg naar Camping Solvik in Jørpeland. Bij de route op de ANWB kaart staat een blauw caravannetje: voor ervaren rijders. Maar de weg is prima (wij zij intussen natuurlijk wel ervaren) en het blauwe caravannetje is ws. van vóór alle verbeteringen aan de weg. Want dat zien we wel: er wordt veel gewerkt en er is veel nieuw asfalt en brede weggedeelten.
Maar ook heel veel smalle stukken, dus goed vooruitkijken of er iets aankomt, en anders gewoon wachten totdat je zeker weet dat je erdoor kunt. Dat gaat aan weerskanten zo en het rijdt prettig. Geen gedoe van lui die je nog net ff voorbij willen schieten of zoiets.
Het is ook wel avontuurlijk, zo’n route. Sommige tunnels zijn niet verlicht en dan is het rustig rijden en goed naar de witte strepen kijken. Want bochten zitten overal. En ik heb in mijn leven nog niet in zóveel tunnels gereden!
Onderweg hebben we regen en zon, bergen en dalen, en nauwelijks rechte stukken weg.
Naarmate we zuidelijker komen verdwijnt de sneeuw op de bergtoppen en rijden we tussen groen beboste hellingen.
We varen over bij Nesvik en dan is het niet zo ver meer. Rond 14 uur draaien we de pootjes uit. Het waait hard, de zon schijnt en we kijken uit over het water.
Onze buren zijn niet thuis maar Freek herkent de auto, die vertrok gisteren van de vorige camping. En dat blijkt ook zo te zijn.
Er is bovenop de camping (er zijn 3 terrassen) een groot veld gereserveerd voor de ACSI groep die zaterdag komt.
Wij denken hier tot ongeveer zondag te blijven. Morgen de Preekstoel beklimmen en een dag Stavanger bezoeken en een dag nix. Verdere plannen zijn er niet, vandaag over een week varen we naar Denemarken.