Kaunas en het Pazaislisklooster.
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg M.L
15 Mei 2009 | Litouwen, Trakai
Donderdag 15 mei.
Vandaag brengen we eerst een bezoek aan het klooster,daarna gaan we naar het MK Ciurlionis Kunstmuseum, vervolgens parkeren we de bus en lopen naar ons restaurant voor de lunch. Na de lunch hebben we een poosje vrij.
Het klooster ziet er van buiten niet bijzonder uit. Het werd gebouwd tussen 1667 en 1712 en werd diverse keren geplunderd. In W.O.1 werd het een militair ziekenhuis. In 1920 werd het aan de nonnen van St.Casimir gegeven (die oorspronkelijk uit Chicago kwamen). Daarna werd het een school en kleuteropvang. In 1948 was het verzorgingshuis en psychiatrische inrichting ineen. Sinds 1992 zijn de nonnen weer terug, is er een retraitehuis en worden er seminars gegeven en zijn er zomerkampen.
Als we binnengaan in het klooster kijken we onze ogen uit. Eerst komen we in een kleine ruimte waar iets verteld wordt, dan kunnen we een kijkje in de kelder nemen waar inscripties op stenen zijn met namen van overledenen. Hierna komen we in de kerkzaal. Die is práchtig, adembenemend. Roze en zwart marmer uit Krakow, en zó weelderig. Als je bedenkt wat dit gebouw allemaal doorstaan heeft begrijp je niet dat het nog zo mooi is.
Vandaag brengen we eerst een bezoek aan het klooster,daarna gaan we naar het MK Ciurlionis Kunstmuseum, vervolgens parkeren we de bus en lopen naar ons restaurant voor de lunch. Na de lunch hebben we een poosje vrij.
Het klooster ziet er van buiten niet bijzonder uit. Het werd gebouwd tussen 1667 en 1712 en werd diverse keren geplunderd. In W.O.1 werd het een militair ziekenhuis. In 1920 werd het aan de nonnen van St.Casimir gegeven (die oorspronkelijk uit Chicago kwamen). Daarna werd het een school en kleuteropvang. In 1948 was het verzorgingshuis en psychiatrische inrichting ineen. Sinds 1992 zijn de nonnen weer terug, is er een retraitehuis en worden er seminars gegeven en zijn er zomerkampen.
Als we binnengaan in het klooster kijken we onze ogen uit. Eerst komen we in een kleine ruimte waar iets verteld wordt, dan kunnen we een kijkje in de kelder nemen waar inscripties op stenen zijn met namen van overledenen. Hierna komen we in de kerkzaal. Die is práchtig, adembenemend. Roze en zwart marmer uit Krakow, en zó weelderig. Als je bedenkt wat dit gebouw allemaal doorstaan heeft begrijp je niet dat het nog zo mooi is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
