Dinsdag 25 januari.

We staan op met zon! Dit is alweer de laatste dinsdag in Calpe. We gaan aftellen naar 1 februari, wanneer we hier vertrekken.

We gaan vandaag een tochtje maken. Een beetje het achterland in, naar El Castell de Guadalest.

De naam komt me zó bekend voor, maar ik weet niet vanwaar dat komt. Het is een toeristisch stadje, hoog op de berg met een stuk kasteel. Wij gaan voor het tochtje van 35 km. en niet zozeer voor het stadje. Het is een prachtige rit, rustig en dwars door de bergen. Bochten, stijgen, dalen, dat is Freek z'n ding! We zien ontzéttend veel wielrenners, is zeker ook hún ding...En even voorbij Altea zie je overal grote grijze doeken, die een soort kassen vormen. hier worden mispels gekweekt, die erg gevoelig zijn voor wind en daarom door deze doeken beschermd worden. Ze groeien aan lage bomen. We zagen ze ooit ook bij Murcia. Op de foto's zie je nooit de grote verschillen in hoogte en afstand, maar het geeft onze tocht weer. En als we dan bij Guadalest arriveren, herken ik het meteen. We waren er met warm weer, maar wanneer en waarvandaan? Geen idee. We lopen een klein stukje, het stikt hier echt van de toeristische winkeltjes....en van de toeristen. We horen veel Nederlands om ons heen. Maar 1 Nederlandse auto gezien op de volle parkeerplaats. Maar als je komt vliegen huur je natuurlijk een Spaanse auto. We willen in een cafetaria iets eten, maar de bediening aan de bar bij de mensen vóór ons gaat zó traag dat we de bui al zien hangen en het bij koffie houden. met iets erbij, een plak van een soort vanillepudding met een stroopsausje. Dan eten we wel in Calpe. Maar onderweg voel ik me niet goed, de pudding is denk ik, niet goed gevallen dus we gaan lekker naar huis. In de middag doen we nog een loopje om het pad langs de manege te verkennen, we komen via een hééél steile helling in een woonwijk, maar stoppen dan al gauw omdat we anders nóg verder steil moeten of dalen ( en dan later weer terug!) Op de helling durf ik niet te blijven staan omdat ik denk dat ik dan achterover de berg af kukel...beetje overdreven maar toch. Dus we gaan weer terug. In het park zien we 4-hoekige bouwsels, waar de mensen kunnen barbecuen etc. Geliefd in het weekend Toch weer half uurtje gelopen. We bellen Karin, die morgenmiddag de laatste van de 4 heftige kuren krijgt. Ze is er behoorlijk beroerd van maar wil niet uitstellen want Corona ligt overal op de loer, en wat je gehad hebt, is maar binnen! Kanjer! Is best spannend in het gezin, met de corona, alsof het nog niet spannend genoeg is! Hoe hou je het buiten de deur, met studerende en werkende gezinsleden? Vanaf hier nog maar weer sterkte gewenst, lieverds. Ik app met Freek en Jeanne, die vandaag weer in Maasdam gearriveerd zijn. Het wordt al een beetje thuis voor ze. Hoop wel dat we in ons eigen bed kunnen als we thuis komen hihi.