We lopen naar het dorp om te kijken of de whats app het daar wil doen. Onderweg komen we langs een winkeltje waar een leuk shirt buiten hangt. Ik vraag welk materiaal het is, ik kan het niet goed lezen. De verkoopster gaat haar bril pakken, en intussen zeg ik iets in de trant van: het lijkt wel chinees. Ze vliegt op als een bos vlooien, haar ogen spuwen vuur. Géén Chinees, alles is afkomstig vanuit de streek. Artisanale, kunst. We krijgen een hele verhandeling in het Frans, dat sommige materialen nu eenmaal ergens anders groeien en dus geïmporteerd worden, maar verder is alles Frans. Af en toe zeg ik maar op goed geluk oui, en zonder shirt vertrekken we. Ik hoef het al niet meer te passen haha!
Op het terras doet de whats app nog steeds nix, grrr.
We lopen Ans en Henri tegen het lijf. Zij heeft een jurkje gekocht. O, daar moet ik ook maar es ff kijken. En ja hoor, een luchtig shirt voor mij, een polo voor Freek.
Terug naar de camping, bij de bakker een stokbrood gekocht, en we zijn weer klaar.