Zaterdag 13 mei.

Het weer ziet er goed uit. Zon, maar we kunnen niet buiten eten vanwege de drassige grond.
We gaan naar Crest, een plekje op de camping uitzoeken en bespreken.
Het voelt als een beetje thuiskomen, we zijn hier nu voor de 3e keer.
Op de camping is het stukken rustiger dan we gewend zijn. De bazin klaagt over het slechte voorjaar.
We moeten een beetje kiezen of kabelen. De camping heeft heel veel bomen (lekker als het warm is) en dat helpt niet mee voor de tv ontvangst.
In de volle zon hebben we wel ontvangst maar vinden we te warm (hopen we).
We kiezen plek 50, achterin, met zon en schaduw. Wel ver van het wifi punt, maar dan zijn we maar minder verslaafd en moeten er af en toe ff gaan zitten.
We spreken af voor woensdag 17 mei.
Hierna gaan we koffiedrinken in het dorp. De Drôme bruist als nooit tevoren, we hebben er nog nooit zoveel water in gezien! Het is zaterdag dus erg druk, maar we vinden een tafeltje op het plein. Heerlijk in de zon, midden op de markt, heerlijk. Je ziet van alles voorbij komen.

We rijden weer terug naar Marsanne, doen onderweg boodschappen (moeten toch wel wennen aan sluiting tussen de middag).
We zitten lekker buiten en hebben alle ramen open.
’s Avonds gaan we eten in het restaurant van de camping. We horen dat de baas, Jean Yves, chefkok is geweest. Dat proeven we dan ook.
We eten heerlijk, en dan horen we het weer rommelen in de verte. Oeps, alle ramen open, ik vlieg naar buiten maar daar stortregent het al. Dus ik ben al doorweekt vóór ik, bergop, bij de caravan ben. Het grote dakraam staat wijd open dus de vloer is nat, net als onder het kleine dakraam boven de keuken.
Snel alle ramen dicht en met de plu weer naar beneden.
Wanneer we na het eten naar boven lopen is het weer droog. Gggrrr.
Maar wéér plassen en blubberig.
Ik zeg tegen Freek dat, als het nog 1x regent, ik hier weg wil. Ik ben het zat om altijd op je klompen over planken en door zachte blubber te lopen.