Naar Rostock.

Eindelijk is het dan zover. We moeten een beetje bijtijds op pad, want het wordt 24° en dan willen we ’s middags niet in een stad lopen.
De route hebben we op de kaart uitgeknobbeld, zodat we niet wéér op een afgesloten weg stuiten.
We zetten de auto in een parkeergarage in het centrum. 2-laags onder de grond, ik vind het maar nix.
Boven steken we de weg over en zien het bord Info. Eerst maar een plattegrond halen.
Druk, gezellig autovrij centrum. Mooie gevels. We horen heel veel Nederlands en Engels.
We bezoeken de Maria kerk. Die wordt al sinds 1997 gerestaureerd. Enorme pilaren. Muurschilderingen teruggevonden. We zien een enorm doopvont dat niet meer gebruikt wordt. Heel oud. De gids van een Engelse groep vertelt dat het in Nederland gemaakt is.
Beroemd is de oude klok. Om 12 uur slaat hij en dan gaan de deurtjes bovenin open en volgt de rondgang der apostelen. Maar het is nu 20 voor 12 dus we lopen verder.
Er is een enorm orgel met 5700 pijpen! Dan komen we bij een bordje waarop staat dat je met max. 8 personen mee kunt op het orgel dat om 12 uur gaat spelen. Via steile trappen. Oei, dat is wel heel bijzonder. Kiezen dus tussen de klok en het orgel. Het wordt het orgel.
We wachten 5 minuten en dan komt de organist aangebeend. We zijn maar samen, dus een privé bezoek! De deur gaat van het slot, we komen in een ruimte waar de trap begint. Via allerlei houten trappetjes (kijk uit voor je hoofd!) komen we hoog in de kerk, bij het orgel.
De organist vertelt van alles, en ook dat het niet zo hoog is als het lijkt. Ongeveer 12 meter hoog staan we. We kijken neer op de bezoekers en de bovenkant van de preekstoel.
Om 12 uur moet de klok gaan slaan, maar er gebeurt nog nix. Elke dag moet de klok opgewonden worden, en we denken ook gelijk gezet of zo, want de organist bromt dat dit ergerlijk is, en wat die opwindman dan eigenlijk doet. Nou ja, er wordt omgeroepen dat de klok iets later is! 5 minuten over 12 is het dan zover. We horen een muziekje en dan de slagen. Maar we zien helemaal nix.
Nu is de organist aan de beurt. Prachtig, en ik denk dat het geluid in de kerk nog mooier is.
Hij speelt een kort stuk, en dan worden we via de omroepster uitgenodigd voor een kort middaggebed. Ze leest iets uit de bijbel, we zijn een poosje stil en dan sluiten we met elkaar af met het Onze Vader. Hierna speelt de organist een psalm. Ik vind het heel bijzonder.
We krijgen uitleg over het ingewikkelde toetsenbord, en hierna klimmen we een hééél smal en steil laddertje op en staan we “in” het orgel, waar het allemaal gebeurt. “Kijk, dit motortje verplaatst deze schuif als ik op het orgel deze toets indruk.” Ongeveer de helft van de pijpen is voor de show, de rest functioneert echt.
In de 1e wereldoorlog werd in 1917 2/3 van de pijpen gevorderd om munitie te maken!

We bedanken de organist en stoppen iets in het potje. Ik vond dit een onverwacht cadeautje.

We lopen naar het water. Lekker windje en zon. We zien een groepje mensen zonnebloemen planten. Ik stap erop af en vraag of dat een actie is. Ja, begin juli is er een tentoonstelling en dan moet de stad vol zonnebloemen staan. Op de boulevard eten we een broodje haring, maar heel anders dan thuis. Freek heeft matjehering, lekker gekruid en ik heb gebakken hering, maar smaakt zuur. Net of er augurk op zit. Het is gemarineerd in zuur, hoor ik. Lekker hoor.
We lopen nog een stuk en gaan dan terug naar de auto.
Onderweg verdwijnt de zon en is er een dikke wolkenlucht.
Dichtbij de camping krijgen we een flink buitje, maar op de camping is bijna nix gevallen.
Lizette vraagt wanneer we thuis zijn, want ze wil een feestje geven voor Rick.
Zondagavond op z’n vroegst, dan gaan we hier zaterdag weg.
Geen antwoord meer, het internet ligt er weer uit. Meestal wat later op de avond.