Naar Blagaj.

Na een heerlijke nachtrust zijn we om 7 uur wakker. De handdoeken van het wasrek leggen we op een badlaken op een bankje tijdens het rijden. De onderbroeken hangen aan haakjes aan de kleerkast! Om 9 uur rijden we weer weg, richting Mostar.
Tijdens het inpakken was het gelukkig droog maar dat duurt niet lang. Het regent vrijwel de hele weg.
We komen langs een fruitgaard waar een boom staat met allemaal flessen eraan gehangen. En dan herinneren we ons het verhaal van Lola, hoe de brandewijn gemaakt wordt. De fles gaat om de bloesem en zo groeit de peer in de fles.

We houden bij een restaurant een plaspauze en drinken een sapje. Het ligt aan een prachtig meer, het Boracko meer.
Om 12 uur komen we op camping River Aganovac aan. Nedzac wacht ons al op. Er staan geen gasten en ons plaatsje is gereserveerd. We trekken de regencapes aan en gaan aan de slag. De grond is blubberig, dat kan ook niet anders. We zetten meteen de luifel eraan zodat we een droog plekje hebben. De handdoeken gaan weer aan het rekje en dat kan onder een afdak bij het kantoortje.
Later gaat de zon even schijnen, we zetten de handdoeken meteen in de zon en laten de luifel zakken zodat de grond kan drogen. Na een uurtje is het weer voorbij.

Er komt een Duitse camper de camping op. Gezellig, wat meer leven in de brouwerij.

’s Avonds gaan we forel eten bij Vrelo. We lopen naar het eind van het dorp. We kiezen voor dit restaurant omdat je er binnen kunt zitten. De meeste restaurants liggen aan de rivier en zijn alleen beschut met een afdak. We vinden dat nu te koud. Het is druk op de weg, want er wordt niet gewerkt vandaag. Veel mensen maken er een lang week-end van.

Terug op de camping zetten we het wasrek in het keukentje van de camping.

Er komt een campertje de camping op, maar we weten nog niet uit welk land. Maar we horen Nedzac geen Engels spreken dus ze zullen wel uit de buurt komen.