Naar Sarajevo.

Het heeft de hele nacht gemiezerd en nu nog steeds. En de weersverwachting is ook al niet best.
De douche is koud (grrr) dus het zit niet mee. Wat doe ik hier eigenlijk, in dit land?

Tegen 9 uur rijden we weg, dat scheelt weer als je niet uitgebreid onder de douche gaat, haha.
Onderweg zien we héél af en toe een glimp van de zon, maar meestal regent of giet het.

Na 2 uur stoppen we bij een winkelcentrum met restaurant en drinken daar lekker koffie. Ze hebben wifi! Dus we pakken de laptop erbij. Zo kunnen we via “via michelin” misschien tóch de route vinden om naar de camping te komen.
We hebben de Garmin thuis gelaten (stom) omdat we een Tomtom hebben gekocht waarop je routes met de caravan kunt plannen. Maar in deze landen kent ie alleen het centrum van de steden, en de routes ook niet helemaal. Helaas, via michelin weet het adres ook niet.

We rijden verder en als we in Sarajevo zijn houden we de route naar Mostar aan. Freek (die knapperd) weet dat nog van vorig jaar. Hoera, we zien bordjes naar de camping. En ook naar de camping van vorig jaar, die we nix vonden en duur.

We komen om 14 uur op de kleine camping, bij een motel. Er staat niemand en we zetten de caravan maar weer op het pad, zoals gebruikelijk met dit weer. Langs een leuk riviertje waar een waterrad in is gebouwd. Het stort van de regen maar we kunnen hier toch niet de hele middag blijven zitten, dus op naar het sanitair. Dat ziet er niet uit en het stinkt.

We gaan een glas wijn drinken in het restaurant, krijgen daar de wifi code en ik vraag of het sanitair schoongemaakt kan worden. De groeten hoor, dat is het minste!
Wanneer we weer bij de caravan komen zijn er 2 mensen bezig met het sanitair! Dat is snelle service.
Ik sms Carla dat we aangekomen zijn en zij smst terug dat Lolo over een uurtje langskomt maar zij kan niet vandaag.

Lolo komt en trakteert ons op een koffie in het restaurant. Hij wil morgen met ons de omgeving gaan bekijken. “Ja maar is dat niet te druk voor jou? Je hebt net je 8 Hollandse familieleden op het vliegtuig gezet.” ”Nee, jullie zijn mijn vrienden dus…” “O, I love you”.
Morgenochtend komt hij ons halen, de lieverd.
Hij zegt dat de eigenaar van de camping een vriend van hem is, dus we zitten gebeiteld! Als er iets niet in orde is, zit hij al met z’n telefoon klaar haha.

De toiletten zijn schoon, de voetballers waren er geweest! Er komen 2 busjes met 2 Franse stellen. Wij gaan lekker eten, een Bosnische specialiteit, gegrild vlees en iets in een sac. Een hele schotel, lekker. Natuurlijk te veel voor mij. De tv staat al aan, want er is straks voetbal, Bayern München – Real Madrid. Freek blij en ik heb de laptop mee.
Het is zowaar droog geworden, maar we zijn niet optimistisch hoe lang het zal duren. Tot 10 mei zal het zulk weer zijn. Carla zei in haar sms dat haar familie hier 10 dagen was met regen!!! Ooit zal het toch wel stoppen? De camping in Blagaj gemaild of ons plekje daar donderdag of vrijdag leeg is. Want Sarajvo bekijken met regen is ook nix.