Op reis naar Nemo Camping.

Woensdag 20 mei.

Vandaag hebben we een rit van 397 km. voor de boeg. Onze volgende camping ligt in Letland. De munt is hier de Lats. Even boven Siauliai (nog in Litouwen) maken we een stop bij de Kruisberg.
In de Middeleeuwen heeft hier een kasteel gestaan dat door veroveraars is platgebrand. Daarna is er in 1850 sprake van een bescheiden hoeveelheid kruizen en een kapelletje als herinnering aan de in 1831 neergeslagen opstand tegen de Russische bezetters. Aan het begin van de 20e eeuw wordt de heuvel meer een symbool van protest.
De sovjets beschouwen de heuvel en de religieuze uitingen als een gevaarlijk en opruiend symbool, ook omdat hier ook de doden als gevolg van de sovjetoverheersing en de naar Siberië verbannen landgenoten werden herdacht. In 1961 werd de heuvel dan ook grotendeels met de grond gelijk gemaakt. De houten kruizen werden verbrand en de metalen kruizen werden omgesmolten. Hierna werd de plaats bewaakt door het sovjetleger en de KGB.
Bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en telkens werd de heuvel min of meer hersteld en kwamen de kruizen terug in periodes van onderdrukking en bezetting. In totaal werd de plaats 4x verwoest!
Met de frisse wind die in 1988 onder Gorbatsjov is gaan waaien kreeg de heuvel een officiële status. Nu zijn er zo'n 55.000 kruizen en achter ieder kruis schuilt een eigen verhaal. Op 7 september 1993 droeg Paus Johannes Paulus hier een mis op. Het kruis dat hij aan de kruisberg schonk staat bij de toegang tot de heuvel.

Flip en Lynie zullen als eersten vertrekken en op de parkeerplaats blijven tot iedereen geweest is, om onze combinaties te bewaken. Klasse.
De Kruisberg is indrukwekkend, vooral als je denkt aan al die mensen die hiermee hun vreugde, hoop, verdriet en dank uiten. Natuurlijk ontbreekt hier ook de kraam met toeristisch spul niet, maar gelukkig staat die bij de parkeerplaats, een stuk bij de heuvel vandaan.
We ontmoeten op de parkeerplaats een Nederlander die enige kilometers verderop woont en met een Litouwse getrouwd is. Hij krijgt stroopwafels en als we vragen of hij nog iets anders Hollands wil, zegt hij dat hij Nassikruiden zo erg mist!! Heel toevallig heb ik een half pakje bij me, en ook Nel van Johan diept iets op. Als ik voorstel iets naar hem op te sturen zegt de goede man dat dat niet gaat want dat het toch niet aan zal komen. M.a.w. het wordt gewoon ergens gejat! In zo'n land wil je toch niet wonen...